DRAKE ADAM'S POV
Kanina pa ako hindi mapakali rito sa kuwarto ko. Ilang oras na rin ang nakakaraan mula nang iwanan ko si Zerra sa kuwarto nito kasama ang mga kaibigan. Matapos ko kasi itong sugurin sa stage kanina ay bigla itong nawalan ng malay tao. For the second time around in my life, naramdaman ko ulit ang sobrang takot sa puso ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin kanina, lalo pa at malakas na nagsigawan ang mga tao na tila ba nag-aalala rito. Mabilis ko itong binuhat kanina at dinala sa kuwarto ng mga babae. Kung ako ang masusunod ay dito ko sa kuwarto ko dadalhin. Ngunit mabilis iyong tinutulan ng mga kaibigan nito. Na naiintindihan ko naman kung bakit.
At natutuwa pa nga ako dahil nakikita ko ang pagmamahal at pag-aalaga nila para kay Zerra.
Ilang sandali lamang itong nawala
