บทที่ 15
เช้าวันต่อมา แซคคารีย์ก็ลากหล่อนมายังสถานีตำรวจ เพื่อให้ปากคำเรื่องที่นารีรัตน์หายตัวไป หล่อนบอกเล่าเหตุการณ์ไปตามความเป็นจริงโดยไม่คิดจะปิดบัง ดังนั้นจึงไม่มีพิรุธอะไรให้ตำรวจสงสัยในความบริสุทธิ์ของตัวเอง
และเมื่อสิ้นสุดการให้ปากคำ หล่อนก็เดินออกมาจากสถานีตำรวจ โดยมีแซคคารีย์ก้าวตามหลังมาติดๆ หล่อนรู้ดีว่าเขาตามมาหาเรื่องแน่นอน
“เธอนี่มันแสดงละครเก่งนะ อลินดา”
แขนเรียวของหล่อนตกอยู่ในอุ้งมือกระด้างของแซคคารีย์อีกครั้ง เขากระชากให้หล่อนหยุดเดิน
หล่อนเม้มปากแน่น และหันไปเผชิญหน้ากับผู้ชายที่ทำตัวเหมือนเด็กปัญญาอ่อนอย่างแซคคารีย์
“เลิกบ้าเสียทีเถอะค่ะ คุณแซค” หล่อนพูดออกมาอย่างเอือมระอา นี่เขาเป็นบ้าอะไรไป ทำไมถึงได้ยัดเยียดความผิดให้กับหล่อนไม่รู้จักหยุดหย่อน
“เธอว่าฉันบ้าหรือ”
“หรือไม่จริงล่ะคะ คุณเอาแต่กล่าวหาฉัน ทั้งๆ ที่คุณก็ไม่มีหลักฐานสักนิด”
“ก็เพราะกล้องวงจรปิดถู
