บทที่ 11

1181 Words

นารินดาสะดุ้งตกใจกับน้ำเสียงห้ามทุ้มและลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารินรดตรงพวงแก้มตนเอง พอหันขวับตั้งใจจะดุคนที่ทำให้เธอตกใจ ก็เข้าทางจอมเจ้าเล่ห์อย่างคีรินทร์ที่รออยู่แล้ว เพราะทันทีที่หันหน้าไปมอง ก็ถูกริมฝีปากร้อนๆ บดขยี้จุมพิตลงมาบนเรียวปากอิ่มในทันที “คนบ้า! ฉวยโอกาสทุกนาทีเลยน่ะ” มือเล็กซัดลงไปบนแผงอกกว้างขณะเค้นเสียงด่า รีบถอยหนีอย่างรวดเร็วก่อนจะถูกคว้าไปกอดเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา คีรินทร์หัวเราะร่วนไม่ได้เดือดร้อนกับคำเค้นด่า “ก็คุณน่ารัก น่ากอด น่าจูบ และน่า ‘ฟัด’ มากที่สุด ผมจึงอดใจไม่ไหวทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้คุณ” “ถอยไปให้ห่างๆ เลย คุณคีรินทร์” นารินดาออกคำสั่ง สีหน้าแตกตื่น เมื่อมองเห็นไฟปรารถนาลูกใหญ่ลุกโชนอยู่ในดวงตาคมกริบ แถมเจ้าตัวยังยิ้มหื่นกระหาย ขณะดาหน้าเดินเข้าหาเธอด้วย “ผมอยากฟัดคุณชะมัด เรามาเริ่มต่อจากที่ค้างไว้บนชายหาดดีไหม เบบี้” คีรินทร์ย่างก้าวอย่างหมายมาด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD