When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
6 years later "Fatfat, anak, halika na baka ma-late ka sa school." Wika ko sa limang taon gulang kong anak. Napangiti ako dahil napakalusog ng anak ko. Naalala ko tuloy sa kanya si Fatima. Parang si Majin buu lang bilog na bilog. "Daddy, nilagay mona ba sa bag ko 'yung cookies na ginawa ni yaya?" tanong niya. Lumapit ako sa anak ko at saka hinagkan ang kanyang matabang pisngi. "Yes, po, nasa bag mo na. Siyempre hindi ko kalilimutan 'yun. Ayokong nagugutom ang baby ko" Napahagikgik ang anak ko sa sinabi ko. Naglakad kami papuntang sasakyan ko. Binuhat ko pa siya para maiakyat sa loob ng sasakyan. Nahihirapan kasi siyang humakbang sa sobrang taba. Pagkaupo ng anak ko ikinabit ko ang seatbealt. “Thank you, Daddy” Pasasalamat niya. Nakarating kami ng matiwasay sa kanyang school.