" Ang sherep naman pala i-mukbang ni Isko, Wheng—Hmmm! Jumbolicious overload!" Ekseheradang sabi Romary na akala mo pagkain kung I-describe si Isko at parang may alam sa kamunduhan e, nene pa naman kung mag style ang loka.
" Wheng! Galit ka ba na nakita ko ang KUWAN niya?! " Muling tawag at tanong ni Romary sa akin at tungkol pa rin sa ari ni Isko. Nasa labas kami ngayon, medyo matao ang lugar malapit kasi sa lahat at talagang hindi ata maka-move on ito sa etits ni isko. Medyo masakit pa ang aking puday pero ininuman ko na ng gamot. Isang araw pa lang naman kasi mula ng maduldol ako sa malaking etits ng lalaki. Ang gaga kasi nito at talagang sinave pala ang huling footage sa kwarto na kung saan may na ganap sa amin tas pinanood ng paulit-ulit. Buti burado na yung aktuwal na jugjugan namin.
Ang kulit nitong babae na ito talaga. Tapos ito pa talaga naman ang lagi kong kasama sa mga lakad dahil malupit ito gumalaw, kumpara sa iba. Kung rambol naman ang pupuntahan ay ang iba naman ang sinasama ko dahil mga wild 'yun ubos kung ubos ang kalaban.
" Bakit ba pinag-didiinan mo pa ang kuwan niya?! " Kibo ko sa babae na isang tanong din. Grabe ba naman! Alam ko na pulang-pula na ang pisngi ko dahil kapag ganito ang usapan naalala ko ang eksena namin ng lalaki.
" Ay Wheng dapat ganun ang pagkaka-sabi. E, ang laki-laki naman kasi talaga! Hanga ako sayo buhay ka pa! Okay ba ang puday hole mo? Gusto mo samahan kita sa lying in patahi natin ng um-ikom-ikom?" Normal na normal na sabi ni Romary sa akin. Grabe ang babaeng ito anong akala niya nanganak na ako o may lumabas ng bata sa puday ko.
Sa isipin na iyon ay kinabahan ako bigla dahil base sa phone calendar ko ay fertile ako ng sinibak ni Isko, tapos lahat ng kanyang semilya ay panay pa paputok sa loob ko. Sana lang talaga ay medyo imbalido ang sperm niya o lasing din nung gabing 'yun para walang kakayahan na lumangoy papunta sa itlog ko.
" Hoy! Tumigil ka! Huwag kang mag imagine! Ang daya! Ako kaya kailan madidiligan?" Tili ni Romary na sabi, kaya napalingon ako sa paligid at ganun na lang ang hiya ko ng iba't ibang tingin ang nakita ko sa mga tao. Pero ang hiya na iyon ay napalitan ng ibang damdamin agad-agad.
" Gaga ka! Bunganga mo! Saka anong tatahiin e, di naman ako napilasan sa panganganak, dahil hindi naman ako nanganak— na ano lang! Saka loka hindi ako nag-imagine. Saka ikaw matatagalan ka madidiligan sumpa ko 'yan dahil ang lala ng bibig mo!" Madiin na sabi ko kay Romary sa mahina na paraan habang kinabig ko ito palapit sa akin at ng masabi ko na ang mga 'yun ay iniwan ko na ang babae.
" Wheng! Wag ganun walang sumpaan! Ayaw ko matigang ng matagal! "Hiyaw niya sa akin. Ang lintik na babaeng ito hindi uso ang kahihiyan at hindi rin ata alam ang salitang nakakahiya! Narinig ko na nagtatawanan ang ibang tao, samantalang ang iba naman na akala mo ay mabuting tao ay hinuhusgahan na agad ang kaibigan ko.
Tao nga naman! Sila talaga ang buhay na patunay at katibayan na kahit hindi ka lubusan na kilala ay mahu-husgahan ka kaagad nila. Panghuhusga na ayon sa narinig lang nila na isang salita o bahagi na nakita. Ganyan ang mga taong akala mo ay Gold, este mabuti, matuwid at banal.
Sa totoong buhay naman talaga ay sila 'yung may bulok na katauhan at buhay na tinatamasa pero sila ang game na gama na pumula o humusga sa kanilang kapwa. Mahirap ng magtiwala sa panahon ngayon. Dahil hindi lahat ng nakangiti sayo at magiliw ay totoo, kalimitan nakangiti lang pala sila kasi iniisip o pinag-planuhan na pala nila kung paano ka sisirain sa mata ng madla.
Ganyan lumaban ang mga taksil na siyang kina-kawangis ng Diyos. Sayang lang ang sakripisyo ng Diyos dahil ang mga anak niya mas pinili ang akay ni Satanas.
I'm not a good person either. Hindi ko isinasali sa mga banat at matuwid ang sarili ko pero naging ganito ako dahil sa kanila na sumira ng buhay ko. They made my life at hell! Magmula ng makaligtas ako sa kamatayan na tanging tao lang din ang gustong magpataw ay naging iba na ang lahat sa akin. Ibang-iba na ako ngayon. Dahil kung ano ang binigay nila o kung sino man ay 'yun na rin ang ibabalik ko higit sa inaasahan nila sa pamamagitan ng ibang paraan.
Nag-tuloy ako papunta sa lugar kung nasaan ang aming sasakyan. Ganun na lang ang gulat ko ng hindi ko napansin na sinasabayan na pala ako ng kaibigan ko. Tahimik lang ito kaya alam ko na alam niya na may kung ano na tumatakbo sa utak ko.
" Sorry! Mukhang na triggered ka sa na gawa ko!" Mahinang sabi nito sa akin na ikinangiti ko. Ganito ito sa aming lahat, maalalahanin kaya alam namin na mahal niya kami at maasahan namin siya. Maaaring iba siya sa mga typical na kaibigan pero never namin siyang ipagpapalit. We are family. A family that bind by our different past, kaya mas matibay kami kaysa sa iba at handa kaming isalba ang bawat isa sa oras ng dildilan o kagipitan.
" It's okay! I'm always triggered by any stupid reaction and movements of people around us. Believe me! I'm okay!" Totoong hayag ko kay Romary. The woman node to me and yet still kept quiet.
Dahil doon kaya naman luminga ako sa paligid. And bingo! A familiar man was also in the same vicinity where we are right now. Hindi ko alam kung ano ang damdamin ng kaibigan ko sa lalaki. But definitely this man is the key for her to get back what she's mine.
Halos kanina pa pala kami na nasa harapan ng kotse na gamit namin pero walang gumalaw sa aming dalawa. Both of us, ay okupado ng mga sari-sariling isipin ukol sa aming mga buhay at plano. I look to my friend and from there, I see her unmeasurable anger in her eyes. Lahat naman kami may baon sakit galing sa nakaraan. Ngunit ako lang ang may trauma. And this trauma makes me different from them. I already talked for help but the doctors said that I'm okay. Na ako ang sagot sa lahat na ako lang ang makaka-gamot sa sarili sakit. I think revenge is the best medicine for me— So soon I'll do it!
But honestly, I'm a walking demon wearing an angelic face. Iba ako pumatay. Hindi ako basta babaril lang, lalo't rape, murder or abusive ang case or target. I'll make the bastard suffer until he/ she beg for his/her death. Tama kayo ng intindi, kahit babae walang makakalusot lahat sila dadaan sa Parusa De Demonic Of Gracia. This is my own way kung paano tapusin at pagdusahin ang mga taong may kasalanan.
Sasabihin niyong mali ako! Oo mali ako ng paraan pero masisisi niyo ba ako? Wala kayo sa katayuan ko! Hindi ko gusto ang maging taong halimaw kung gumalaw at pumatay. But they made me like this! Ginawa nila akong ganito! Silang mga nagbigay ng galit, pagkamuhi at trauma ko sila ang mas matindi na paparusahan ko. Because of them, lumihis ako sa aral na turo ng aking ina at ng salita ng Diyos na aking hinahangaan noon. So serve their rights! Hinding-hindi ako titigil until finally makuha ko ang justice for my parent at ng sa ganun baka mawala na rin ang demonyo na naninirahan sa akin.
I want a simple life like what I had when I was young. Gusto ko ng buhay katulad ng sa pamilya ko noon na winasak ng mga makasarili at nagmamalinis na tao. Ngayon ako ang uusig sa kanila. Bubulabugin ko ang tahimik nila na mga buhay kuno!
" Tara na Wheng ! Hindi na ata maganda ang lugar na ito para sa ating dalawa!" Basag ni Romary sa aking pagmumuni-muni. Nang tingnan ko ito nakita ko na kumalma na ang mga mata at mukha niya. How I wish, na kagaya niya ako na mabilis alisin ang nararamdaman na nakapaskil.
" Sige! Notify mo sila nw need ko ng kapalit bilang stripper. But tell them, na if ever, na may kademonyohan si Manuel na ginagawa sa mga stripper, na kinuha niya at kalaunan ay nawawala ng parang bula ay— ibigay kamo nila sa akin ng buhay ang lalaki. Ako ng bahala na mag biyahe sa kanya papunta sa dagat-dagatang apoy with matching combo!" Sagot ko sa babae saka sinabi kung ano ang nais ko na mangyari kay Manuel.
Na excite tuloy ako maglaro muli. Ako ang Santa-santita na maghahatid sa mga kagaya niya sa lugar kung saan sila nababagay. Ang lugar na baka doon din ang maging aking bagsak o kahahantungan. Naging ganito man ako, nasa puso ko pa rin siya. Alam ko na darating ang araw naihihingi ko lahat ng ginawa ko ng kapatawaran. Maaaring hindi kaagad ako tanggapin ng mga tao sa lipunan pero siya, alam ko tatanggapin niya ako.
Sana nga lang talaga ay tanggapin niya ako at huwag akong biguin? Takot akong mabigo ng paulit-ulit.