เด็กดื้อ - 40

668 Words

พี่ลีวายดึงผ้าห่มมาคลุ่มเรือนร่างเปลือยเปล่าของฉันเอาไว้ แล้วลุกขึ้นจากเตียงพร้อมจ้องหน้าฉันเขม็งอยู่ครู่ใหญ่ “หยุดร้องมันน่ารำคาญ!!” “อึก~” “คิดว่าฉันอยากทำกับเธอมากหรือไง ต่อให้ไม่มีเธอฉันจะไปทำกับผู้หญิงคนไหนก็ได้!!” เขาตวาดบอกอย่างไม่สนใจความรู้สึกของฉันเลยว่ามันจะรู้สึกเจ็บปวดมากขนาดไหน “อึก~ ขะ เข้าใจแล้วค่ะ” “เข้าใจ? หมายความว่ายังไงห๊ะ!!” “มิลินอยากอยู่คนเดียว พี่ลีวายออกไปได้แล้ว” “ไล่?” ฉันไม่ยอมตอบอะไรทำให้พี่ลีวายพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ อย่างหงุดหงิด ก่อนจะเดินออกไปแถมยังปิดประตูห้องเสียงดังลั่น หลังจากพี่ลีวายออกไปแล้วฉันก็ขดตัวนอนร้องไห้อยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ ได้แค่บอกตัวเองว่าพอได้แล้ว…พอกันทีมิลิน ความรู้สึกของฉันมันเดินทางมาไกลมากพอแล้ว แต่ทุกอย่างก็ศูนย์เปล่า ฉันอดทนได้เก่งไม่ได้แปลว่ามันไม่เหนื่อย การคิดว่าจะใช้ร่างกายผูกมัดนั้นเป็นอะไรที่โง่สิ้นดีเพราะพี่ลีวาย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD