กลับมาที่ห้องของตัวเอง ฉันพยายามอ่านหนังสือและไม่สนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้า แต่ทว่าพยายามเท่าไรมันก็เอาแต่คิดวนเวียนไม่เข้าใจตัวหนังสือที่อ่านสักทีจนหงุดหงิดตัวเอง
“หยุดคิดถึงคนใจร้ายสักที” ฉันบอกตัวเองเบาๆ แล้วตั้งสติอ่านหนังสือใหม่อีกครั้ง
ไม่รู้ว่าทำไมทั้งที่มีเหตุผลมากมายให้เลิกชอบผู้ชายอย่างพี่ลีวายแท้ๆ แต่หัวใจมันก็ยังมีแต่เขาแถมไม่ว่าจะถูกบังคับให้ทำอะไรก็ยอมไปซะหมดทุกอย่าง
ไม่ใช่ว่าคิดไม่ได้หรอกนะ มันคิดได้แต่ขัดไม่ได้ต่างหาก สุดท้ายก็ต้องมานั่งหงุดหงิดตัวเองแบบนี้
เวลาผ่านไปจนถึงวันสอบวันสุดท้าย วันนี้ฉันรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกอาจเพราะจะได้ไปต่างประเทศแล้ว
ถึงแม้ที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของฉันกับพี่ลีวายมันจะวนลูปอยู่ที่เดิมนั่นก็คือเรื่องบนเตียงกับคำพูดร้ายๆ ที่เขาคอยพูดกรอกหูอยู่ตลอดเวลา
ตอนนี้ถึงยังไม่ได้ไปต่างประเทศก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะหลุดพ้น ไปครั้งนี้ม
