อี๋เหนียงยอดรักจอมคนเถื่อน

บทนำ

รถม้ารับจ้างของหออาชาดำวิ่งฝ่าความมืดด้วยความเร็ว ร่างเล็กๆ ของเด็กน้อยโงนเงนไปมา กระทั่งสะดุ้งตื่นจึงถามอย่างไร้เดียงสาว่า

“แม่นม...ท่านจะพาข้าไปที่ใด ไฉนยังไม่บอกให้รู้เสียที” เสียงเล็กๆ นั้นสั่นจัด สีหน้าก็ซีดสลด นั่นเป็นเพราะตกใจต่อเหตุการณ์ทั้งหมด แต่เดิมเด็กน้อยอยู่แต่ในเรือนที่ซ่อนตัวหลังเขา ไม่ใคร่ได้พบผู้ใด ทว่านับแต่ก้าวขาขึ้นรถม้าคันใหญ่ โลกก็เปลี่ยนไป และรู้สึกว่าตนตัวเล็กจ้อย ทุกสิ่งๆ ที่เห็นผ่านตา ยามแอบเปิดผ้าม่านดูขณะที่รถม้าวิ่งด้วยความเร็ว ล้วนสร้างความตื่นตระหนก

สตรีวัยกลางคนที่ปกปิดใบหน้าไว้ด้วยหมวกตาข่าย ลูบแก้มเรียวเล็กอย่างเอ็นดู นางเวทนาโชคชะตาอีกฝ่าย ยิ่งมองยิ่งปวดใจ เด็กคนนี้ช่างอาภัพ ร่างกายเป็นเด็กหญิงโดยแท้ และงดงามจนใครพบเห็นคล้ายถูกสะกดจิต หากต้องปกปิดตัวตน ถูกจับใส่เสื้อผ้าเยี่ยงคุณชายน้อย เรื่องลึกลับซับซ้อนเช่นนี้ เกิดขึ้นเพราะบิดานางซึ่งก็คือราชครูสำคัญแห่งแคว้นหัวหยาง ได้เชื่อคำทำนายนักพรตคิ้วขาว ซึ่งถูกว่าจ้างโดยฮูหยินใหญ่ของเขา จางเจิ้น คือสตรีที่มีแผนร้าย คิดกำจัดอี๋เหนียงทุกคนของสามี โดยเฉพาะมารดาเด็กน้อยผู้นี้ ฝ่ายนั้นเป็นสตรีมากวาสนา มาจากสกุลใหญ่ ส่วนจางเจิ้นมีลูกสาวก็จริง ทว่าหลังจากลืมตาดูโลกได้สองปีกลับพลันตกลงไปในสระน้ำ ทำให้เสียโฉมมีแผลเหนือคิ้วขวา ดวงตาข้างหนึ่งก็เหล่เล็กน้อย นอกจากนั้นยังพูดติดอ่าง มีนิสัยขี้แยชวนให้คนเป็นมารดาหงุดหงิดใจ เช่นนี้จางเจิ้นจะฝากความหวังใดได้ ดังนั้นนางจึงคิดกำจัดลูกสาวอี๋เหนียงในจวน เพื่อตนจะได้กุมอำนาจทั้งหมด

กระนั้นราชครูคนดังกล่าวก็มิใช่คนเบาปัญญา ทว่าในอดีตเขาทำเรื่องชั่วช้า จึงแสร้งเชื่ออย่างสนิทใจในแผนการ

ฮูหยินใหญ่ ส่วนหนึ่งเพื่อหวังซื้อใจนาง และให้จางเจิ้นตายใจ หากผีเน่ากับโลงผุคู่กันฉันท์ใด ราชครูและฮูหยินเขา ก็เป็นเช่นนั้น

ซึ่งเรื่องชั่วช้าที่ราชครูทำไว้คือ เขาฆ่าฝาแฝดของตน สาเหตุคือบิดาราชครูรักฝ่ายนั้นมากกว่า หมายมั่นจะมอบทุกสิ่งอย่างให้ฝาแฝดผู้พี่ ส่วนตัวเขาผู้เป็นน้องชาย สิ่งที่ทำได้คือคอยชื่นชมความสำเร็จพี่ชายซึ่งโดดเด่นทุกอย่าง ดังนั้นความกดดัน ความน้อยเนื้อต่ำใจดีที่สะสมมานาน ทำให้เขาพลั้งมือฆ่าพี่ชาย จากนั้นจึงสวมรอยเป็นอีกฝ่าย หากใครล่วงรู้ความลับ เขาก็ฆ่าปิดปากทั้งหมด รวมถึงบุพการี!

ซึ่งชะตากรรมอันเลวร้ายนั้น สืบต่อมายังเด็กน้อย นามว่า...เสี่ยวปา

แม่นมสูดลมหายใจลึก นางปรับน้ำเสียงตนให้เป็นปกติ พร้อมส่งสัมผัสอ่อนโยนถึงร่างเล็กๆ “เสี่ยวปา นับแต่นี้ เจ้าต้องไปอยู่ในความดูแลของคนผู้หนึ่ง จำไว้ว่า ที่ต้องแต่งตัวเป็นชาย เพื่อให้ใช้ชีวิตได้ง่าย ไม่เป็นที่สะดุดตาผู้อื่น นับแต่นี้ชีวิตเจ้าเป็นของเขา อยู่หรือตาย ผู้อื่นล้วนลิขิต ไม่ใช่เสี่ยวปากำหนด”

สิ่งที่แม่นมกล่าว เป็นเรื่องเหลวไหลอย่างที่สุด แม่นางน้อยจะไม่ไปอยู่กับผู้ใดทั้งสิ้น ตั้งแต่จำความได้ ชีวิตนางมีแม่นมคอยดูแล กับอีกหนึ่งสาวใช้รุ่นเล็ก และบ่าวชายตาบอดข้างหนึ่ง คนพวกนี้เรียกนางว่าเสี่ยวปา ที่มีความหมายก็คือ

‘ แปด’ เอ แม่นางน้อยเป็นแมงมุมหรือ เหตุใดต้องถูกตั้งชื่อพิลึกเช่นนี้ ส่วนพวกเขากลับไร้นาม ทั้งไม่เคยเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงให้เสี่ยวปาเห็น ทุกอย่างลึกลับ ทว่าแม่นางน้อยมิอาจเข้าใจ ด้วยชีวิตอยู่อย่างสันโดษ มีเพื่อนเป็นต้นหญ้าใบไม้ กับอีกสามชีวิตที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตน

“ข้าไม่เข้าใจ” เด็กน้อยถาม สองตายังปรืออยู่สักหน่อย เมื่อครู่ท้องร้องดัง จึงขอขนมถั่วกวนไส้หวานกินประทังความหิว ทว่าพอกินได้ไม่กี่คำก็ผล็อยหลับ กระทั่งได้ยินเสียงม้าร้องและเสียงเอ็ดอึงด้านนอกจึงสะดุ้งตื่น เสี่ยวปาเห็นแม่นมมีท่าทีแปลกๆ นางแสดงความร้อนใจ ทั้งสั่งคนบังคับรถม้าให้เพิ่มความเร็วกว่าเดิม

แม่นมมองเสี่ยวปาอีกหน ก่อนกล่าวอย่างเป็นนัย

“รู้ไว้เพียงแต่ว่า โลกนี้หากมีเจ้า ก็จะไม่มีนาง ดั่งดวงตะวัน และดวงจันทร์ ทั้งที่อยู่บนฝากฟ้าเดียวกัน แต่มิอาจพบพาน สวรรค์ลิขิตไว้เช่นนี้ มิอาจเปลี่ยนแปลงได้”

“ดวงตะวัน แล้วก็ดวงจันทร์...แม่นมจะบอกสิ่งใด?”

แม่นางน้อยอายุเพียงสี่ขวบกว่า หากช่างเจรจา ชอบสังเกต จึงมีความเฉลียวฉลาดมิน้อย

“เอาไว้เมื่อเวลาเหมาะสม เสี่ยวปาย่อมรู้แจ้งในทุกสิ่ง ยามนี้ เพื่อให้มีชีวิตสืบต่อไป จงอย่าส่องแสงในตัวให้ผู้อื่นเห็นจะดีกว่า มิเช่นนั้นอาจนำภัยใหญ่หลวงมาสู่ตน ยิ่งกว่านั้น คนที่หมายเอาชีวิตเจ้า มิใช่ใครอื่น...ยามนี้เขากำลังตามไล่ล่าหมายให้เสี่ยวปา หายไปจากโลกนี้ และตัวข้าก็มิอาจเห็นเขาทำเรื่องผิดบาปได้อีก!” แม่นมเอ่ยไว้เพียงเท่านั้น ไม่อยากให้เสี่ยวปาต้องรู้ความหลังอันเจ็บปวด ด้วยแม้แต่นางที่อายุล่วงเลยเข้าวัยกลางคน ยังรู้สึกว่าฟ้าไม่ยุติธรรมต่อเสี่ยวปา รวมถึงอีกหนึ่งชีวิตก่อนหน้าที่จากไป!

ระหว่างที่มีเสียงแปลกๆ ข้างนอก แม่นมถอนหายใจแรงกว่าเดิม และคิดถึงเรื่องฉุกเฉิน นางได้รับจดหมายลับจากนกพิราบสื่อสาร ที่ส่งมาจากจวนราชครู เล่าเรื่องฮูหยินสวี่ หรือจางเจิ้น แจ้งข่าวแก่ราชครูสวี่ว่า เด็กฝาแฝดคนโตยังมีชีวิตรอด และเขามีคำสั่งให้ตามตัวให้พบ หรือหากตายแล้วก็ต้องตัดหัวไปให้เห็น!