Dudaklarımız arasındaki mesafe gittikçe daha da azalırken nefeslerimiz birbirine karışıyordu. İkimizin de gözleri dudaklarımız ve gözlerimiz arasında gidip geliyordu. Ben dudaklarına bakarken utanırken o uzun uzun bakıyordu. Gözlerine baktım. Orada ilk defa alay eder bir ifade yoktu. Farklı bir bakış vardı.
Bu bakış sanki bizi birbirine daha çok çekiyordu. Ne o geri çekiliyordu ne de ben onu itebiliyordum. Sanki benden izin ister gibi bakıyordu. İçimde sanki ona izin vermek zorundaymışım gibi bir his vardı.
Gözlerimin kapanmasıyla artık ona yol açmıştım. Hemen ardından da dudaklarımızın üçüncü kez birleşmesi bir oldu. İlk ikisi zorunluluktu ama bu tamamen bizim seçimimizdi.
Neden böyle an yaşıyorduk? Cevabını kendime veremiyordum. Elleri iki yanımdayken karnıma doğru uzandı. Benim el
