“เธอคิดว่าฉัน... จะทำแบบนั้นไปทำไม?”
“ก็นายไม่ชอบที่ฉันโมเมไง นายอาจจะเสียชื่ออะไรแบบนี้” เขาวางช้อนลงแล้วมองหน้าฉัน
“ฉันไม่ชอบ? เหอะ เธอคิดว่าฉันปลอมไอจีไปเพื่ออะไร ถ้าฉันไม่ชอบ?” ทำไมต้องถามกลับทุกคำถาม เหมือนเขาอยากจะทดสอบสมองฉันยังไงอย่างงั้น
กูโง่นะ ยอมรับตรง ๆ นี่ล่ะ!
“คือ นะ… นายชอบเหรอ?” เขาพยักหน้าเบา ๆ แล้วรินไวน์ให้ฉัน
“อืม…”
“ชอบอะไร ชอบที่จะปลอมตัวมาคุยกับฉันสนุก ๆ ให้ฉันโป๊ะแตกแบบนี้เหรอ นายทำแบบนี้กับใครบ้าง สนุกนักรึไง”
“ไม่สนุก และฉันทำแบบนี้กับเธอคนเดียว” ฉันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ รู้สึกคอแห้งผาดจนแทบอยากจะยกไวน์ในขวด กระดกพรวดเดียวให้รู้แล้วรู้รอด
“นาวา... ฉันไม่เข้าใจ นายจะว่าฉันโง่ก็ได้ แต่… นายช่วยพูดตรง ๆ ได้ไหม”
“ฉันชอบเธอ ตรงพอไหม”
เขาพูดอะไรออกมา อิหมอแก่เรียน อิหมอผู้ไม่ประสีประสาเรื่องความรัก เขาบอกชอบฉันเหรอเนี่ย?
ฉันทำอะไรไม่ถูก รีบคว้าขวดไวน์ที่ตั้ง
