“ขอโทษเพื่อนกูซะ!”
น้ำปั่นเธอตะโกนเสียงดัง จนพี่ชายฝาแฝดสุดหล่อที่ยืนหลังฉัน เดินเข้ามาห้าม
“พี่บอกให้พอ” พอน้ำปั่นหันกลับมาเห็นพี่ชายตัวเอง เธอก็หันไปตวาดพวกนั้นต่อ เอ่อ… ไม่กลัวเหรอเนี่ย?
“กูบอกให้ขอโทษเพื่อนกู พวกปากดี กูจะบอกอะไรให้... ว่ากูดีดขยะอย่างพวกมึงออกจากโรงเรียนนี้ได้ แค่ปลายนิ้ว”
คุณพระ…
ฉันกลืนน้ำลายลงคอดัง ‘อึก’ แล้วกอดกระเป๋าตัวเองแน่น ก่อนจะมองไปรอบ ๆ แล้วเห็นคนผ่านไป ผ่านมา เริ่มมองกันเป็นแถว
“ขอโทษ!” พวกนั้นหันไปหยิบกระเป๋าบนโต๊ะแล้วตะโกนกลับมาเสียงดัง ก่อนที่จะวิ่งผ่านฉันด้วยความเร็วแสง ขึ้นตึกไป
ซวยจริง... พวกนั้น มันดันเรียนห้องเดียวกันกับฉัน!
“น้ำปั่น อย่าทำแบบนี้อีก” พอพวกนั้นวิ่งไปลับตา นาวินก็ชี้นิ้วดุน้องสาวตัวเองทันที ง่ะ... ดุน้องยังหล่อเลย ขอโทษนะซินน์ แฟนเธอหล่อจริง ๆ
“อะไรพี่นาวิน ปั่นอยากทำที่ไหนล่ะ อุตส่าห์เรียนเทควันโด้มา แค่อยากใช้บ้าง” น้ำปั่
