“เอ่อ คุณหนูขอรับ ข้าแค่ต้องการช่วยเหลือน้องสาวเสี่ยวอัน ที่ยอมออกมาพูดก็เพราะว่านาง มิใช่คุณหนูนะขอรับ” หูเตี่ยนเป็นเพียงคนธรรมดา ทว่ารู้ความอย่างมาก เขาจึงมิกล้ามองใบหน้างดงามของคุณหนูนานและนั่นทำให้พลาดเรื่องน่าขันที่สุดไป
“โธ่! หูเตี่ยน!” เสวียนหนิงอันอยากอธิบายให้อีกฝ่ายเข้าใจ แต่พอเห็นว่าสีหน้าของหลี่จินหมิงดูไม่ดีนัก นางจึงเก็บเรื่องนี้ไว้แก้ไขในภายหลัง
“หลักฐานพร้อม พยานก็พร้อมด้วยเช่นกัน แล้วเจ้าล่ะหม่าเฉาเซิน! พร้อมที่จะรับโทษแล้วหรือไม่!” ใต้เท้าเซี่ยจงเหยียนเบื่อหน่ายละครที่ผู้ต้องหาแสดงให้เห็นอยู่ทุกวัน จึงเร่งให้ชายชราที่นั่งอยู่กลางศาลยอมรับสารภาพโดยเร็ว
“เรียนใต้เท้า ข้าไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ นะขอรับ!” หม่าเฉาเซินเห็นว่าหนีไม่พ้นแล้วจึงเลือกขอความเมตตาเพื่อบรรเทาโทษแทน
“นายท่านขอรับ! ข้าผิดที่ยักยอกสินค้า แต่ข้าไม่ได้ตั้งใจจะวางเพลิงจริง ๆ นะขอรับ ข้าคิดเพียงว่าให้ห้องนั้น
