Jelly’s POV
“Ah-m excuse po Sir babalik na po ako sa kusina.” Agad kong tinalikuran si Sir Luke. Iniwan ko ito na tila ba napapa-isip sa sinabi ko.
Mabuti nga at kahit papaano naman ay ma-realize nito ang pagkukulang sa anak, nakaka turn-off lang na kahit konting time ay hindi maibigay sa anak. Sa isang linggo na pananatili ko dito sa mansyon ay napansin ko talaga ang lungkot sa mga bata. Lumaki akong kumpleto ang pamilya, kahit mahirap ang buhay namin ay masaya kami. Kaya naman kapag nakikita ko ang mga anak ni Sir Luke ay nalulungkot ako, wala na nga silang Nanay, parang wala rin silang Tatay.
Naiisip ko nga na ipasyal ang mga bata, kahit sa park dito sa subdivision, tapos mag-picnic kami, panigurado matutuwa sila. Tama, aayain ko ang mga bata para mamasyal, sana sumama si Camilla, l
