Chapter 22

2936 Words

Jelly’s POV “Ate si Nanay!” “Daniel, bakit?” dumagundong ang kaba sa dibdib ko. “May nangyari ba?” ayokong mag-isip ng masama, pero sa tono ni Daniel ay hindi maiwasan na kabahan ako para sa Nanay ko. “Ate, kasi si Nanay eh, kaninang umaga kasi ay nasa kusina, tapos—” “Tapos ano!?” Pasigaw na tanong ko ng hindi maituloy ni Daniel ang gustong sabihin. “A-ate, kasi ayaw ipasabi ni Nanay,” narinig ko pa ang buntong hininga ni Daniel. “Simula nung umalis ka, madalas ng may sakit si Nanay, nung nakaraang linggo ay pina-check up na namin siya, pero—” “Sabihin mo muna kung okay ba si Nanay?” “Umuwi ka muna Ate, hindi ko pa rin alam, delikado ang lagay niya, nasa ospital pa sila Ate at Ta—” “Ospital?” Agad akong napatayo mula sa kama. “Uuwi ako, Daniel!” Hindi ko na pinatapos si Daniel s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD