“เพราะสาวงามผู้หนึ่ง นางทำให้ข้าต้องเศร้าหมองเช่นนี้”
เพี๊ยะ!
“โอ๊ย ท่านตบตีข้าด้วยเหตุใด” จ้านโหรวผละออกจากกายหอมทันที เมื่อถูกมือบางฟาดลงบนแก้มอย่างจัง
ซิงเยียนมิรู้ว่าเหตุใดจึงรู้สึกเก็บจี๊ดตรงกลางอกเช่นนี้ นางรู้อยู่แล้วมิใช่หรือว่าบุรุษตรงหน้านิสัยอย่างไร การที่เขาจะเศร้าหมองเพราะหญิงอื่นก็ถือเป็นเรื่องปกติ
แต่เหตุใดความรู้สึกอึดอัดใจ จึงตีตื้นขึ้นมาจนหายใจไม่ออกเช่นนี้
“เจ้าชักจะเกินไปแล้ว!”
“ขะ ข้าทำสิ่งใดผิด เหตุใดจึงทำสีหน้าเช่นนั้น” สีหน้าคล้ายว่าจะร้องไห้ของภรรยา ทำเอาจ้านโหรวถึงกับไปไม่เป็น คราก่อนที่เห็นซิงเยียนร้องไห้ก็เพราะน้ำเมา มาวันนี้นางร้องไห้เพราะเหตุใดกัน
“เจ้ามิรู้หรือว่าทำสิ่งใดผิด เจ้าคนชั่ว คนเลวทรามต่ำช้า” ซิงเยียนทั้งทุบทั้งตีเพื่อระบายอารมณ์
“…”
“เจ้าเศร้าหมองจากสตรีอื่น ยังมีหน้ามาให้ฮูหยินเช่นข้าปลอบอีกหรือ ชักจะหยามเกียรติข้าเกินไปแล้ว” จ้านโหรวได้ย
