The Lust Full of Romance

Chapter 2: The Feedback

Chapter 2

HEIZE

"What is this kind of mess?" I couldn't help myself but to raise my voice as I throw away the folder I just read. I really couldn't believe that woman.

Sinabi ko sa kanya na ang gawin niya ay feedbacks at magpropose ng p'wedeng information about the project, but she gave me a mess instead. I massage my temples as I took a deep breath to calm myself. The urge inside me is f*cking want to burst out. That woman really knows exactly how to mess around.

"Call her," I ordered coldly as I shrug my head.

Kung tingin niya nakikipagbiruan ako, puwes nagkakamali siya. This is why I loath that woman that much, she's so overconfident, at tingin niya kayang-kaya niyang hawakan ang lahat. Feedbacks? D*mn! Yes it's a feedback, but not about the project, but about me! She's indeed crazy.

As soon as I read the first word, I already know that it's a trash, so I didn't bother to finish it any longer, because I know it's only a waste of time.

"Sir, she didn't come for work today, says her secretary."

Marahas akong napabuntong hininga. I closed my fists in anger with my eyes closed. This is a big project, and yet she has guts to spend her day for nothing? Inaasan ko nang sasakit ang ulo ko sa kanya, ngunit hindi ko akalain na ganito ang mangyayari. I already demand to La Fuente that I don't want to work with her, but because she's someone who always get what she wants, we couldn't do anything from it.

Dropping this project is the best thing that I could do, however doing that will only stain the partnership between the two company. Oh d*mn it! Ashelle La Fuente you're indeed a pain in the back.

"Make sure that you will reach her today," I said in a deep baritone voice.

"Yes Sir."

I signaled him to leave, and so he did. I rest my head to my swivel chair as I closed my eyes and heaved a deep sigh. It's always be a wrong idea to work with La Fuente, but then since we signed an agreement together... we can't do anything to cut it off any longer. Matalik na magkaibigan ang mga grandparents namin, kaya naman mas lalong malaki ang posibilidad na maididikit ako sa kanya, Ashelle La Fuente.

Hindi ko alam pero laging kong nararamdaman ang pagkayamot sa tuwing nakikita ko siya. Women always make me turn on, but when it comes to her? I would rather die than to f*ck her. Matagal ko ng kilala si Ashelle as we also grew up together, but I never bother myself to be closed to her. Siya lang ang kaisa-isang babae na hinding-hindi ko ikakama kahit siya na lang ang natitiranhg v*rgin sa mundo.

"Heize!"

Nabaling ang mga mata ko sa babaeng basta na lamang pumasok sa opisina ko. Nakasunod naman si Lina, ang babaeng nasa receptionist sa babaeng malandi na malagkit na nakatingin sa akin.

"Sir, sorry, hindi ko na po siya napigilan dahil sa pagpupumilit niya..." Hindi niya nagawang ituloy ang sasabihin niya nang itaas ko ang aking kamay.

"It's fine. Go back to your place," I said in a calm tone. Sumunod naman agad siya kaya naiwan na ako kasama ang babaeng hindi ko naman kilala. Nabaling ang tingin ko sa b*obs niya. I smirked.

I stood up from my swivel chair and walk towards the b*tch.

"Do you still remember me?" she asked in a sl*tty tone. "Nakausap mo ako sa bar last night, and you said it's my turn today," she added as she walk b*tchly towards me as she started to unbutton her clothes.

I check my watch. "You have twenty-five minutes," I said before I shifted my eyes to her. "To my leisure room," I added. Nauna akong naglakad sa kanya.

Mayroon akong sariling leisure room sa aking opisina para sa tuwing may darating na babae ay mayroon kaming kwarto na pupuntahan. S*x is always be something that makes my system active. F*cking girls are always be my hobby.

As soon as we get inside the leisure room, the nameless b*tch immediately praised me while kneeling down right in front of my healthy hard d*ck. I grab her hair as she immediately unzipped my pants.

I watch her l*ck it like an ice-cream. "Oh f*ck. Choke yourself."

Girls are only some thing to me, a toy that I can use every time my system screams for s*x. Some people addressed me as a f*ck boy, and I can't deny it because it's indeed a fact. Hindi ko naman din kasalanan na lapitin ako ng mga babae at sila na mismo ang nag o-offer sa akin ng katawan nila.

I buried her face onto the sofa as I keep thrusting and moving drastically. I can hear her m*an despite of her face being buried on the sofa. I couldn't help myself but to smirk as I can see how satisfy she is while I f*ck her really hard.

I stopped when my phone rings. Times up.

"Why did you stop? Continue Heize please," she begged when I took my hard d*ck out of her sticky wide c*nt.

Sa halip na sagutin ko siya ay tinungo ko ang banyo at kumuha ng tissue. Pinunasan ko ang aking matigas at malaking sandata na madalas kong gamitin sa gyera. Napapikit pa ako dahil sa sensasyong naramdaman ko habang nililinis ko ahg aking sandata. Hindi ko na muling pinag-aksayahan ng pansin ang babaeng patuloy pa ring nagmamakaawa na ipagpatuloy ko ang pagkabayo sa kanya.

"I'll do better this time. Just please... f*ck me again," she said desperately. She even playing her cl*t now with her fingers. I smirked.

Hindi lang siya ang babaeng nagmakaawa sa akin, marami sila, pero hindi ko na ulit sila pinagbigyan pa. Nilabas ko ang phone ko at mabilis na dinial ang number ng secretary ko.

"Drag her out," I said and without waiting for his response, I dropped the call. Muli kong binalingan ang babae na patuloy pa ring naglalaro. "Kung ayaw mong mapahiya at makita ka ng iba na ganyan, ayusin mo ang sarili mo. Tapos na ang oras mo."

Lumabas ako sa leisure room at muling tinungo ang aking swivel chair. Minuets after, my securities get inside my leisure room as they drag the woman I f*cked for twenty-five minutes.

"Heize, see you again next time."

I just sneer. What a b*tch.

Muli kong ibinaling ang aking atensiyon sa mga papel na nasa mesa ko.

"Wala pa rin bang balita tungkol sa kanya?" tanong ko sa kapapasok lang na secretary ko na para bang walang nangyari.

"She's not answering her phone, Sir. Magpapadala na ba ako ng tao sa LF Group?"

Shoot*ngina! Sinusubukan ba talaga niya ang pasensya ko? Tumayo ako mula sa aking swivel chair. Nanatili naman ang secretary ko sa kinatatayuan niya na para bang hinihintay ang magiging utos ko sa kanya. Pero sa halip na balingan siya ng atensyon ay kinuha ko ang phone ko na nakalapag sa aking mesa as I start to look for her number on my phone. She'll probably like it when she saw my name on her phone screen. I dial her number.

---

HELLE

I groaned in pain while rolling around my bed. Red day is seriously killing me plus the mild fever is giving me so much uncomfortable feelings. Nakakainis naman! Kung kailan pa sana pinaplano kong puntahan si bebe sa office niya ganito pa ang nangyari. Kahit halos umalog ang utak ko sa sobrang sakit nito ay pinilit ko pa ring tumayo para makaligo, at para mahimasmasan naman ang katawang lupa ko. Gusto ko kasi na kahit may sakit ako ay sobrang ganda ko pa rin.

"Dapat magmukha pa rin akong fresh kahit may sakit," saad ko sa aking sarili habang pilit pa ring iniinda ang sakit na nararamdaman ko.

Ito na nga ba ang sinasabi ko kagabi noong magpuyat ako at mas piniling tapusin ang feedback na sinasabi ni Bebe ko. Kamusta na kaya 'yon? Nagustuhan niya kaya ang mga papuri ko sa kanya? O baka naman kinikilig na siya ngayon? Naku! Kahit may sakit na ako ay nagawa ko pa ring kiligin to the highest level. Pagdating talaga sa kanya ay nagiging active ako.

Pagkatapos kong maligo ay halos kunin ko lahat nang makakapal na tela sa closet ko dahil sa sobrang lamig. Bumaba naman ako agad nang makapag-ayos na ako. Tinungo ko ang aking kusina at tumingin ng p'wede kong kainin, kaya lang nakalimutan ko palang magpabili kay Manang Rosa nang minsang dumalaw siya para hatiran ako ng lutong bahay na ulam.

Kahit hinang-hina na ako at sobrang sama na talaga ng pakiramdam ko mas minabuti kong tumungo na lang sa convenience store. Hindi naman ako nasabihan na pati maganda pala ay natatablan din ng sakit, akala ko kasi pagiging maganda lang talaga magiging role ko sa mundo.

"Helle, ayos ka lang?" tanong agad ni Dani nang makapasok ako sa convenience store na siya ang nag ma-manage. "May sakit ka ba?" muling tanong nito.

Umupo ako sa stall saka ko ipinatong ang ulo ko sa mahabang mesa nang nakatatagilid para makita ko si Dani na nanatili sa cashier area.

"I'm sick, Dani. Red days. I'm hungry too," pagmamaktol ko.

Nagmake face ito pagkakwa'y lumabas siya sa cashier area. Pinanood ko lang naman siya na tila ba may kinuhang kung ano sa isang medicine cabinet pagkatapos ay lumapit siya sa akin.

"Gusto mo ba ng noodles?" tanong niya, tumango ako.

Pagkaraan ng ilang sandali ay bumalik si Dani. Inilapag niya ang noodles sa tapat ko.

"Kumain ka na para makainom ka ng gamot. Pabebe ka pa naman kapag may sakit," pagkakwa'y saad niya.

Sinamaan ko siya ng tingin pero ngumiti lang ito na para bang inuuto na naman niya ako.

"Pasalamat ka may sakit ako, at hindi ako pumapatol sa pangit," pang-aasar ko. Pabiro niya akong inambaan kaya natawa ako.

Habang kumakain ako ay hindi ko magawang tanggalin sa isipan ko si Bebe ko. Baka namimiss na niya ako dahil hindi ako pumasok ngayon. Habang ako ay abala sa kakaisip sa Bebe ko, si Dani naman ay naging abala sa cashier. Nang maubos ko na ang pagkain ko ay uminom agad ako ng gamot. Hindi na rin ako nagtagal sa convenience store dahil gusto ko na lang humilita ngayon.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ko ay halos gapangin ko ang daan patungo sa kama ko. Ibinalot ko ang aking katawan sa aking malambot na kumot na may printed picture ng Bebe ko, para sa kahit sa ganitong paraan ay maranasanan kong makulong sa bisig niya. Feel na feel ko pa lang ang pagkakakumot ko nang biglang mag ring ang phone ko. Kahit ayaw ko sanang bumangon, naririndi na ako sa pagtunog nito.

"Shoot*nginsm!"

Otomatikong nanlaki ang mga mata ko at tila ba nawala ang pagsakit ng ulo ko — nagliwanag din ang aking paligid na tila ba nasa alapaap ako at dinuduyan ng kasiyahan nang makita ko ang pangalan ng Bebe ko sa screen ng phone ko. He is calling! I repeat, he is calling! Nananaginip ba ako? Totoo ba ito? Bago pa ako tuluyang magising sa magandang panaginip na ito ay sinagot ko na ang tawag.

"Hello?" Shoot*ngina! Masyado naman ata akong naging inosente.

Sobrang lakas ng kabog ng pempen ko — I mean puso ko. Kung panaginip ito, ayoko ng magising! Baka sa panaginip may happy ending kaming dalawa.

(Meet me now.) Sh*t! Ang sarap pakinggan ng boses niya, para akong ginamot ng boses niya dahil ngayon ay hindi ko na maramdaman ang sakit ng katawan ko.

Sinasabi ko na nga ba! Siya lang talaga ang makakapagpagaling sa akin.

"Sige Bebe ko, wait lang. Pero saan tayo magkikita?" Jugjugan na ba 'to? Gusto ko sana 'yang idagdag kaya lang baka maudlot pa ang pagkikita namin kaya pinigilan ko na lang ang aking inosenteng bibig.

(My office.)

"O sige —" Bago ko pa man maituloy ang sasabihin ko ay binabaan na niya ako ng tawag. Pero hindi iyon nakasira sa kasiyahang nararamdaman ko.

Masaya kong tinungo ang closet ko at inilabas ang bago kong biling damit. I'm so excited to meet him. Kaldagan na ba 'to?

Kahit maya't maya kong nararamdaman ang pagsakit ng puson ko ay ininda ko ito, dahil ang mahalaga sa akin ngayon ay ang Bebe ko. Tinawagan niya pa ako na hindi niya madalas gawin, kaya naman mas lalo akong nagkakaroon ng pag-asa na baka sa susunod na mga araw ay binyagan niya ako ng katas ng pagmamahal. Papabuntis na kaya ako? Para wala ng urungan pa, at kasal agad ang puntahan namin.

Nang marating ko ang opisina niya ay hindi ko maiwasang mapangiti, lalo na nang dahan-dahan niya akong binalingan ng tingin. He is really so good looking. Sa kanya lang talaga ako papakaldag, wala ng iba.

Pinagmasdan ko siyang maigi, tumayo siya sa kanyang swivel chair. I can't help, but to fantasize him again. He is really the man I want to spend my whole life with. Deserve na deserve ko talaga siya!

"Have a seat."

Para naman akong isang masunuring bata na sumunod sa kanya. Nauna siyang umupo, kakandong sana ako sa kanya kaya lang pansin ko ang lamig sa mga mata niya. Mukhang bad trip na naman siya.

"May problema ba?" tanong ko, dahil nakakaramdam na talaga ako ng kakaiba sa kanya.

Nabaling ang atensyon ko sa papel na inilapag niya sa mesa.

"Ano itong basurang ito? Talaga bang sinusubukan mo ang pasensya ko?" Mas lalong naging malamig ang boses niya.

Kinuha ko ang papel. Namilog agad ang labi ko. "This is what you asked for, right? Bakit? May mali ba?"

Sinunod ko naman ang utos niya eh. I did give him a feedback.

"Naglolokohan ba tayo rito? Look! If you really think you can do whatever you want because you're the boss, let's just drop this out. Ayokong makipagtrabaho sa mga b*bo at sa spoiled brat na puro materyal na bagay lang naman ang gusto sa buhay."

Bahagya akong napatigil dahil sa sinabi niya. Walang salita ang gustong lumabas sa aking bibig. Gusto ko mang depensahan ang sarili ko ay hindi ko ito magawa, dahil tama na siya.

Pilit akong ngumiti. Hindi ko magawang magalit sa kanya dahil Bebe ko siya. At saka this is a good thing for me, dahil sa pagkakamali ko napapansin niya ako. Gusto ko sanang sabihin sa kanya na sinunod ko naman ang sinabi niya, pero siguro hindi na niya ito binasa dahil sa opening pa lang ng feedback ko.

"Huwag ka ng magalit. Aayusin ko na lang."

Tumayo siya, kaya tumayo rin ako pero halos mawalan ako ng balanse dahil sa biglaang pagtayo. He saw me, but he didn't even bother his self to help me.

I understand him.