กากีป้ายแดง

ยั่วโทสะ(จบ)

เมื่อถึงเวลาเลิกงานพีรวัสบอกให้เพียงออกลับบ้านไปก่อนโดยให้ขับรถเขากลับไป ส่วนเขาค่อยให้วินัยไปส่งทีหลัง เพียงออไม่ได้ถามว่าทำไมเพราะได้ยินที่วินัยนัดแล้วเมื่อเช้า หล่อนคิดว่าคงมีเรื่องให้คุยให้ปรึกษากันมากกว่ากินเหล้าตามปกติแน่นอน และคงเกี่ยวกับคนที่วินัยเอ่ยถึงเมื่อเช้าด้วย

“เก็บของเสร็จหรือยัง ฉันไปส่งเธอก่อนดีกว่าจะได้บอกป้าด้วยว่าไม่ต้องรอกินข้าว”จู่ๆ พีรวัสก็เปลี่ยนใจ บอกแล้วเดินนำหน้า

“ฉันไปนั่งวงเหล้ากับคุณก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมา” คำพูดเพียงออทำให้คนกำลังเดินหยุดทันที ก่อนหันมามองสายตาดุปราด

“จะอ่อยใคร นี่ผัว จำไว้สิว่ามีผัวแล้ว”

“ก็แค่นั่งคุยเฉยๆ ทำไมคุณรดาถึงมานั่งร่วมวงได้ทุกวี่ทุกวัน แต่ห้ามฉันนั่ง”

“เพราะพี่รดาโสดไง แต่เรานะมีผัวแล้ว”

“สาวโสดที่มานั่งในวงเหล้ากับผู้ชายล้วนๆ ไม่น่าเกลียดกว่าหรือคะ” เพียงรู้ว่าถามโดยไม่คิดให้ถี่ถ้วนจึงถูกพีรวัสกระชากเข้าหาจนหน้าอกหน้าใจกระแทกกับอกแน่นๆ แข็งๆ ของเขาเต็มแรง

“อย่าลามปามพี่รดา นี่เธอยังเคืองเรื่องเมื่อเช้าใช่ไหม หึงพี่พงศ์ละสิ จำไว้ว่าผัวตัวชื่อพีรวัสไม่ใช่พีรพงศ์ แล้วฉันห้ามเธอนั่งอ่อยผู้ชายในวงเหล้าไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่ก็ตาม”

“คุณลองห้ามพี่สาวตัวเองดีกว่ามั้ย รู้ไหมว่าคนเขาลือเขาพูดอะไรกันบ้าง”ความเจ็บจากการกระแทกทำให้หล่อนโต้กลับด้วยคำพูดรุนแรงเช่นกัน

“ช่างหัวคน แต่เธอห้ามลามปามพี่สาวฉันเข้าใจไหม” พีรวัสดึงหล่อนมาจูบปิดคำที่จะพูด บดริมฝีปากรุนแรงจนเพียงออคาดว่าอาจถึงเลือดซิบได้ถ้าไม่หยุดเขา อีกอย่างนี่คือห้องทำงานที่ด้านนอกพนักงานยังไม่กลับเพราะรอตั้งวงเหล้าอยู่เช่นทุกวัน เพียงออจึงผลักเขาออกห่าง เมื่อพีรวัสโถมมาอีกครั้งหล่อนจึงตบไปหนึ่งฝ่ามือ ถึงขนาดหน้าสะบัดเลยทีเดียว

“โอ๊ย!” สัญชาตญาณคนเมื่อเจ็บทำให้ตอบโต้ พีรวัสเงื้อฝ่ามือขึ้นก่อนจะชกประตูเต็มแรง ในขณะที่เพียงออได้แต่ตะลึงสำนึกผิด หล่อนรู้ว่าเขาเปลี่ยนเป้าไปที่ประตูเพราะไม่อยากทำร้ายผู้หญิง

“คุณพี เพี้ยงขอโทษ” เพียงออยกมือไหว้ แล้วดึงมือเขามาดูแต่พีรวัสสะบัดแล้วเปิดประตูออกไปทันที หล่อนจะเรียกอย่างไรเขาก็ไม่รอจนเดินไปนั่งในรถ ท่ามกลางสายตางุนงงของคอเหล้าที่รอตั้งวง เพียงออรีบตามไปขึ้นรถทันที

ทว่า พอเข้าไปนั่งยังไม่ทันได้คาดเข็มขัดนิรภัยพีรวัสก็กระชากหล่อนเข้าไปใกล้