ผูกพันด้วยรัก (ดวงใจคิมหันต์)

สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่าสนใจ#1

เมื่อถึงเวลาเลิกเรียน คิมหันต์ก็ได้มายืนรอนลินอยู่หน้าโรงเรียนแบบไม่ให้เธอรู้ตัว เขาเดินตามเธอไปจนถึงบ้าน พอรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหนจึงเดินกลับมาที่โรงเรียนอีกครั้งเพื่อขับบิ๊กไบค์กลับคอนโด

เขาแยกมาอยู่ข้างนอกตั้งแต่อยู่ ม.3 แล้วเพราะไม่อยากกลับบ้าน บ้านที่พ่อของเขาพาผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเข้าไป… ตั้งแต่แม่ของเขาเสียตอนเขาอายุได้เก้าขวบ พ่อของเขาก็ทำตัวเจ้าชู้ ทิ้งเขาไว้ในบ้านกับแม่บ้านและคุณปรานที่เป็นมือขวาเลขาคนสนิทของเขา คุณปรานมีหน้าที่ดูแลเขาทุกอย่าง ทั้งเรื่องเรียน เรื่องกิน รวมทั้งเงินรายเดือน เวลาที่เขามีปัญหา คุณปรานจะเป็นคนแรกที่รู้เรื่อง เขาสะอิดสะเอียนพ่อของตัวเองมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากนักเพราะยังเด็ก เขาอยากโตเร็ว ๆ จะได้ทำงานเลี้ยงตัวเองได้ จากนั้นเขาก็จะไปให้ไกลและไม่กลับมาเหยียบบ้านหลังนั้นอีก เพราะรู้ดีว่ามันไม่ใช่ที่ของเขา

คิมหันต์หาเงินใช้เองด้วยการแข่งรถและหาของมาขายออนไลน์ สินค้าที่เขาขายเป็นอาหารเสริมสำหรับคนที่ออกกำลังกาย ซึ่งเขามีพี่ชายลูกของป้าอยู่อเมริกาแนะนำให้ พอเอามาลองขายดูปรากฏว่าขายดี เพราะคนส่วนใหญ่ตอนนี้หันมาใส่ใจสุขภาพมากขึ้น รายได้ตรงนี้เขาได้เปิดบัญชีเก็บไว้เพราะไม่อยากอยู่ในกรงของพ่อตลอดไป หากเขามีเงินเก็บมากพอเมื่อไหร่ เขาก็คงจะไปเรียนต่อเมืองนอก หรือไม่ก็ย้ายไปอยู่ที่ไกล ๆ นั่นละ

คืนนี้เด็กหนุ่มนัดเพื่อนไปแข่งรถ เขายังไม่มีใบขับขี่แต่ก็ใกล้แล้ว ไว้อายุถึงสิบแปดปีเมื่อไหร่ เขาจะไปทำทันที

คิมหันต์นั่งสูบบุหรี่อยู่ในห้องนั่งเล่นพร้อมกับนั่งเช็กออเดอร์ ก่อนจะแพ็กของไปด้วย

สี่ทุ่มคืนเดียวกันนั้นคิมหันต์และเพื่อนสนิททั้งสองมาถึงที่นัดแล้ว เสียงกองเชียร์ของแต่ละฝ่ายและเสียงเครื่องยนต์กระหึ่มทำให้คิมหันต์ยิ่งใจฮึกเหิม คืนนี้เขาจะเอารถของฝ่ายตรงข้ามมาให้ได้ หากเอาไปขายคงได้เงินไม่ใช่น้อยแน่

“คิม คืนนี้มึงจะประมาทมันไม่ได้นะ ถ้ามันนัดเรามาแบบนี้ มันอาจจะเล่นตุกติกได้” ทัพไทเตือน

“ก็ให้มันลองดูสิ มันไม่กล้าหรอก กูเป็นใคร มันรู้ว่าถ้ามันเล่นไม่ซื่อ มันได้จำไปจนวันตายแน่”

คิมหันต์ขับรถไปยังจุดสตาร์ต เขายกมือให้ปิกเพื่อทักทาย ไอ้นี่พ่อมันเป็นนักการเมือง มันเรียนสายอาชีวะและชอบทำตัวกร่าง และเมื่อถึงเวลาปล่อยตัว เขาก็ดึงสติกลับมาใจจดจ่อและบังคับพวงมาลัยอย่างมั่นคง จนในที่สุดคิมหันต์ก็เข้าเส้นชัยได้ก่อนอีกคัน ปิกถึงกับหัวเสียเมื่อต้องเสียรถให้กับเขาเพราะระยะห่างเวลาหนึ่งนาทียี่สิบหกวินาทีที่ต่างกัน ทว่าเมื่อมีข้อตกลงก็ต้องทำตาม ไม่อย่างนั้นคราวหน้าเขาคงไม่มีโอกาสได้ลงแข่งอีก

ปิกเดินมายื่นกุญแจรถให้คิมหันต์ พร้อมทั้งบอกว่า

“รอบหน้ากูไม่พลาดแน่”

“กูจะรอนะเพื่อน”

ปิกเดินหนีไปหาเพื่อนที่ยืนรออยู่อีกฝั่งทันทีเพราะไม่อยากฟังคำเยาะเย้ยจากคิมหันต์ ก็รู้อยู่หรอกว่ามันเทพ ใคร ๆ ต่างก็พูดถึงมันว่า อายุยังน้อย แต่รอบบินมันสูง จนได้รับฉายาว่าเทพคิมกันเลยทีเดียว

“มึงเทพจริง ๆ เลยเพื่อน สะใจชะมัด อยู่ดีไม่ว่าดีหาเรื่องมาเสียรถให้มึงเอง ว่าแต่รถคันนี้ มึงจะเอาไปทำอะไร” ทัพไทถาม

“เอาไปปล่อย กูจะเอาไปทำไมรถ ขี้เกียจดูแล เอาเงินไปฝากไว้ในบัญชีดีกว่า พวกมึงก็รู้ว่ากูมีความฝัน” คิมหันต์กล่าว พลางโยนกุญแจรถของปิกให้ทัพไทกับสิงหาไปขับกลับ