Sold to the Montague

Chapter 3

"What was that Fabio? Kapatid natin si Alena. Bakit mo naman siya pinag hihigpitan kay Kaloy?"

Isinumbong ko kay Kuya Matias ang ginawang pagmamalupit ni Kuya Fabio kay Kaloy. Pero hindi ko kayang aminin ang iba pang ginawa nito sa'kin. Ayoko, natatakot ako.

Naririnig ko ang galit na pagtatanong ni Kuya Matias dito. Habang nasa likod ako ng pinto at sila nama'y nasa salas ng hacienda.

Sabado ng umaga at walang klase. Hindi ko namang inaakala na tatapatin siya ng Kuya Matias. Sana ay hindi na lang ako nagsalita pa.

"What? Talk to me." Ani ng Kuya Matias. Napapikit ako. Hindi ko alam 'kung ano ang tumatakbo sa utak ngayon ng Kuya Fabio.

"She's only seventeen, too young to flirt with someone." Nagulat ako sa isinagot ng Kuya Fabio. Ang iniisip ba niya ay nakikipaglandian ako kay Kaloy? Nagkakamali siya ng inaakala. Kaibigan ko lang si Kaloy.

"What do you mean?" Takang tanong ni Kuya Matias. Hindi naman nakasagot ito kaya't nanatiling tahimik.

"Fabio don't be like that to Alena. Hindi natin hawak ang buhay niya." Kinabahan ako ng makarinig ng pagkabasag. Hindi ko napigilang hindi mapasilip. Nabasag ang tasa mismo ni Kuya Fabio at alam kong inihagis niya ito dahil sa init ng ulo.

"What's your problem Matias? Alam mo ba yang sinasabi mo? Are you lecturing me?" Mataas ang boses at buong buo.

"Dahil wala ka na sa lugar." Sagot ng Kuya Matias.

"This is not your f*****g business. Get out of my life." Galit na sabi naman ng Kuya Fabio. Napalunok ako ng makita silang masamang Makatitig sa isa't isa.

"Stop your stupidity. You're not a child anymore. She's not doing anything wrong." Pagtatanggol sa'kin ng Kuya Matias.

"What's with you? Hindi ka naman ganyan sa Amerika. Is it because of Alyana?" Biglang nag dilim ang ekresiyon ni Kuya Fabio ng mabanggit ang pangalan na Alyana. Sino ang babaeng 'yon?

"I get it. It can't be her. Wala ka namang pakialam sakanya."

Nagmura ng malutong ang Kuya Fabio at sinuntok sa mukha si Kuya Matias. Hindi na ako nakatiis at lumabas sa pinagtataguan para awatin ito.

"Don't ever mention her again!"

"Then stop that attitude Fabio." Ani ni Kuya Matias. Para silang may sariling mundo na dalawa. Mainit ang tensiyon at walang gustong mag paawat.

Napangisi si Kuya Fabio ng bigla niyang suntukin sa mukha ang Kuya Matias.

"Kuya stop!" Pigil ko at niyakap ito. Inilalayo ko siya kay Kuya Matias at baka hindi sila makapagpigil na dalawa at magpatayan.

Naramdaman ko ang paghinga nito ng malalim. Bigla namang kumabog ang puso ko dahil 'dun. Napalunok at hindi kayang mag angat ng tingin dito. Nanginginig ang katawan nito at alam kong galit na galit siya kay Kuya Matias. Hinawakan ko ang nakakuyom nitong kamay para pakalmahin at nag angat ng tingin.

Kitang kita ko ang matalim niyang titig kay Kuya Matias na nakaupo sa sahig at masama rin ang tingin dito. Namumula ang magkabilang pisngi ng kuya Fabio dahil sa sobra nitong galit.

"Kuya please stop."

Hindi naglaon ay bumaba ang tingin ng Kuya Fabio sa'kin. Napakagat labi ako sa lapit ng mga mukha namin sa isa't isa habang nakayakap parin ako dito.

Hinawakan niya ng kabilang kamay ang isa kong kamay na nakahawak parin sakanya. Pinisil niya ito at nakaramdam ako ng kakaiba. Bigla naman niyang tinanggal ang pagkakahawak ko at tinabig ito. Hindi ko siya maintindihan.

Nakatayo naman ang Kuya Matias at hindi nagbago ang mga titig dito na para bang papatay ng tao.

Hinawakan ng kuya Matias ang braso ko.

Nang makalayo na ako kay Kuya Fabio dahil sa paghila sa'kin ng Kuya Matias ay mas lalong hindi maipinta ang mukha nito.

"Tsk. Moron." Bulong na mura niya para kay Kuya Matias. Hindi 'yon nakawala sa pandinig ng Kuya Matias at akmang susugurin na ito ng may magsalita.

"Fabio Matias! Are you two fighting again?" Ang boses ng papa. Napalingon ako sa gawi nito at hindi nga ako nagkamali. Nandito na ang mama at papa.

Patakbo ko silang sinalubong. Humalik sa pisnge at yumakap. Pero sila Kuya Fabio at Kuya Matias ay parehas natigilan. Seryoso silang dalawa at masama na ang timpla.

"Tsk." Asik ng Kuya Fabio sabay naglakad palayo.

"Fabio." May pag aalala sa boses ng mama at gusto niya itong sundan. Iniharang naman ng papa ang kanyang kamay dito.

"Hayaan mo siya Dayana." At napatingin sa direksyon ni Kuya Matias. Bigla naman itong napapunas ng kaunting dugo sa gilid ng bibig dahil sa pagkakasuntok ng Kuya Fabio.

"I need your explanation Matias. Mag uusap tayo mamaya." Ani ng papa at umalis na paakyat. Naiwan naman kaming tatlo.

"Hijo." Nag aalalang tumakbo ang mama dito at niyakap siya. Gumanti rin ng yakap ang Kuya Matias.

"What happened?" Pag aalalang tanong ng mama.

"We're just playing ma. Don't worry." Nakuha pang mag biro ng Kuya Matias sabay kamot sa batok.

"Hija sabihin mo sa'kin, pinagmamalupitan kaba ng Kuya Fabio mo?" Tanong ng papa. Kasalukuyan kaming nasa salas kasama si mama. Wala naman sina Kuya Fabio at Kuya Matias. May mga sariling lakad. Araw ng linggo at tahimik sa buong hacienda. Kauuwi lang rin namin tatlo nina mama at papa galing simbahan.

"Wala po. Wala naman po kaming problema." Nakayukong sagot ko.

"Zalazar hon, pabayaan na natin ang mga bata. Alam mo naman si Fabio noon pa man mailap na sa tao. Kaya nga natin siya pinapunta ng Amerika para masanay rin makisalamuha." Ani ng mama.

"Kay Matias wala tayong magiging problema. Pero sa pag uugali ni Fabio?" Napailing iling si papa.

"Intindihin na muna natin. Baka naman may personal itong problema o sa kumpanya?" Ani ng mama.

"Alam mo naman matagal ng hindi magkasundo si Matias at Fabio. Kaya nga kahit bumisita si Matias sa Amerika ay uuwi parin ito." Malungkot na dagdag pa ng mama. Nakikinig lamang ako sakanila.

"Hija pagpasensyahan mo na ang Kuya Fabio mo. Mainitin lang talaga ang ulo nun." Napangiti na lang ako habang hinahaplos ni mama ang buhok ko.

Kinagabihan...

Nagising ako mula sa malalim na pag tulog dala ng pagkauhaw. Napaupo ako saglit habang kinukusot ang mga mata. Napatingin ako sa orasan at eksaktong ala una na pala ng madaling araw.

Bumangon na ako para bumaba. Isinuot ko ang silk bathrobe para panlaban sa lamig at maitago ang katawan ko dahil manipis lang ang pantulog na suot ko.

Pinihit ko na ang pinto at lumabas. Madilim kaya't kinakapa ko ang daan. Nakahawak ako sa pader habang pababa. Sa baba nama'y maaaninag mo na ang nilalakaran mo dahil sa mga ilaw sa labas.

Papunta na ako sa kusina ng bigla akong matisod dahilan para matumba ako. Napapikit ako sa sakit.

"Hmmm." Dinig ko. Tumaas ang balahibo ko ng maramdaman ang mainit na hangin nito sa leeg ko. Unti unti kong tinignan 'kung sino ang nasa ilalim ko nang bigla akong mapabalikwas ng tayo.

Ang Kuya Fabio nasa sahig. Walang kamalay malay at lunod sa alak. Hindi ko alam ang gagawin ko nang mga oras na 'yon. Hindi ko alam 'kung tatawagin ko ba sila mama at papa o ako na ang tutulong dito para makaakyat sa kwarto niya.

Matagal tagal bago ako nakapag isip. At sawakas ay nakapag desisyon na ako.

Hinila ko ang kamay niya para mapaupo ito.

"Kuya aalalayan kita ha aakyat tayo." Sabi ko. Hindi ito nagsalita. Nanatili lang siyang tulong hanggang sa ikawit ko na ang braso niya sa balikat ko. Hindi ko naman sinasadyang mapatingin dito. Ngayon ko lamang siya natitigan ng matagal. Napakagat ako sa'king ibabang labi. Makasalanan ang mga mata ko dahil hindi ko kayang hindi ito matitigan.

Tulog na tulog parin ito at walang kamalay malay na may nanonood sakanya. Napalunok ako at pinag pawisan nang dumako ang mga tingin sakanyang manipis at mapulang labi. Napaka perpekto rin ng balat nito dahil ang kinis at walang anumang bahid ng dumi.

Nagising ako sa pagpapantasiya. Mali, maling mali ang ginagawa mo Alena! Paano mo nagagawa ang mga bagay na yan sa mismong kapatid mo? Sabi ko sa isip ko.

Sa huli ay napailing ako. Ano bang katangahan ang pinag iisip ko? Pinilit ko na siyang maitayo ngunit mabigat ito.

Sumubok muli ako at mabuti nama'y tumayo na ito kahit papaano at hindi na nagpabigat. Hirap sa paglalakad dala ng kalasingan hanggang sa mapagtagumpayan ko siyang maiakyat.

Binuksan ko ang kwarto nito tsaka kami pumasok. Napapangiwi nalang ako dahil pagewang gewang kami. Malaking tao rin ang Kuya Matias. May tangkad itong 6'1 habang nasa 5'5 lang ako.

Ilang hakbang pa at natunton na namin ang malaki niyang kama. Inihiga ko na ito para makapagpahinga na. Aalis na sana ako nang hawakan nito ang kamay ko tsaka hinila papunta sakanya.

"Kuya!" Mabuti nalang at nakasara na ang pinto. Hindi na ako madidinig sa labas. Napadapa ako sa ibabaw niya. Yakap yakap niya ako habang tulog. Tulog? Tinignan ko naman ito pero patay parin sa tulog.

Napahinga ako ng malalim. Iba ang epekto sa'kin ng Kuya Fabio at hindi ko na 'yon nagugustuhan. Ayokong matuloy ito dahil hindi ko alam ang kalalabasan.

Tinanggal ko ng dahan dahan ang kanyang kamay sa'king bewang. Patayo na ako pero heto siya't hinila ako.

"K-kuya. Kailangan ko ng bumalik sa kwarto ko." Pakiusap ko.

Amoy na amoy parin ang alak dito na humahalo sa amoy ng kanyang pabango. Hindi ko alam, basta nalang bumilis ang t***k ng puso ko. Napalunok ako ng lumapat ang labi ko sa mainit nitong leeg. Kaagad akong umiwas at tumingin na lang sa kisame.

Nag concentrate sa ibang bagay para mawala ang nararamdaman kong pagnanasa para sakanya. Duon ko napansin na ang linis at aliwalas ng kanyang silid. Namangha ako dahil talaga namang ma organize itong tao.

Napalingon ako sa isang mesa na tambak ng mga papeles. Duon ko na realized na sobrang abala niyang tao at hindi ganoon kadali ang magpatakbo ng isang kumpanya.

Sa edad na bente kwatro ay isa na itong CEO/Owner. Bibihira ang tulad niya na nakatuon talaga ang atensiyon sa negosyo. Kaya siya pinag aral sa Amerika para na rin dito. Naisip ko 'kung gaano ba kahirap sa parte ng kuya ang mawalay sa mga mahal nito sa buhay. Kaya ba siya nagkakaganito dahil na rin doon?

Alam kong mahirap at di basta basta ang kanyang pinag daanan at napagtagumpayan. Sa nakikita ko ngayon ay isa siyang malakas na tao at maimpluwemsiya.

Nawala ang pag iisip ko ng malalim nang maramdaman ang pagyakap niya sa'kin. Ramdam na ramdam ko ang init ng kanyang katawan, at hindi ko maintindihan 'kung bakit tila napapaso ang balat ko dahil dito. Iba na ang epekto sa'kin ng Kuya Fabio.

Pinilit kong makawala sa higpit ng kanyang yakap ngunit nabigo lang ako. Nag taas ako ng tingin at ganoon parin ito. Tulog na tulog at walang kamalay malay.

Hindi ko alam 'kung anong masamang espiritu ang sumapi sa'kin para balakin ang isang bagay na alam kong pagsisisihan ko. Pero naging mapusok ako at sinimulan na nga ito. Hinawakan ko ang mukha nito at dahan dahan kong idinampi ang mga labi ko sakanya.

Kumabog pa lalo ang puso ko nang maramdaman ang mainit at malambot nitong mga labi. Hindi ito nagtagal sa ganoon, gusto kong maramdaman 'kung paano malunod sa mga halik ng isang Fabio Montague.

Mapangahas kong kinuha ang pagkakataon na maangkin ang kanyang mga labi. Hindi man ako marunong humalik ay nakuha kong pakilusin ng mag isa ang mga labi ko. Naramdaman ko ang saya ng marinig ang kanyang pag ungol at hindi naglaon ay rumesponde sa'king mga mapangahas na halik.

Hinawakan niya ang aking leeg at napakunot noo ako ng higpitan niya ito habang lumalalim ang mga halik. Isa lang ang pumasok sa isip ko.

Brutal ito sa kama.

Ngunit hindi ko maintindihan ang sarili ko. Paano ko nagagawang pagnasahan ang sarili kong kapatid na alam kong iisa lamang ang dugong nananalaytay sa'ming dalawa.

Pero mapaglaro nga siguro ang tadhana. Dahil ngayong gabi, kakalimutan ko estado naming dalawa. Kakalimutan kong kapatid ko siya. Dahil iba ang nararamdaman ko sa mga halik ng Kuya Fabio.

At ngayong gabi, gusto kong mawasak ang isang Fabio Montague.