Ateş, arkadaşının barında tüm mutsuzluğuyla otururken önüne dolu bir bardak içki koyan arkadaşına bakma zahmetinde bulunmadı. Çünkü, arkadaşının bu çaresizliğinden oldukça keyif aldığını biliyordu. Her ne kadar bu konuda acımasız olduklarını düşünüyor olsa da kendi bile böyle bir saçmalık yaptığı için ölesiye kızgındı. Bu durumu toparlamak adına kesinlikle bir şeyler yapacaktı fakat nereden başlayacağı konusunda bir fikri yoktu. Meşhur yırtıcılarında bu konuda ona yardım etmeyeceğini biliyordu.
“Fena sarpa sardın sanırım” diye söylenen Dağhan ile bakışları buluşan Ateş, içkisinden bir yudum alırken başını sadece evet anlamında sallamakla karşılık verdi. Öyle böyle bir sarpa sarmakta değildi üstelik. Ateş, her zaman birkaç hamle sonrasını düşünürdü. Ona göre önlem alır veya hareket ederdi
