Ateş, kendini limandan almaya gelen Taner’in yatında içindeki huzur ile gözlerini kapatmış denizin mükemmel hissettiren kokusunda derinlere dalmıştı. Kadını ve güzeller güzeli kızı onu evlerinde bekliyordu. Bir yere ait olmanın verdiği hissi, bir aileye sahip olmanın verdiği huzuru kesinlikle sevmişti. Bu hissi kaybetmemek adına ölmesi gerekiyorsa bile gözünü kırpmazdı. Çünkü bu değerlerin kolay kazanılmadığını, bu şansın her zaman bahşedilmediğini biliyordu. Yat manevralar yaparak Bozcaada iskelesine yanaşırken gözlerini açtı ve derin bir nefes alarak oturduğu yerden kalktı. Görevden döndüğü günleri severdi. Çünkü onu bekleyen mavi gözlü bir cadısı vardı. Ama artık görevden dönmesini bekleyen ela gözlü bir meleği de vardı.
İskeleye yanaşan yatın ucundan zemine atladığında birkaç saniye
