Chapter 15
BRIELLE…
IT WAS so tiring long flight is so tiring, ikaw ba naman maupo ng halos fourteen hours. Nakakapagod na ang biyahe, masakit pa sa balakang at likod. Pagod pa ang katawan ko sa nagdaang event ng buhay ko. Kasal ko na muntik ng maging araw ng kamatayan ko.
“Brielle,” tawag sa akin ni Bullet.
Nauuna na siya palabas ng airport habang ako tamad na tamad nang maglakad. I can’t feel my feet, no actually I can’t feel my whole body. Ang gusto ko na lang ngayon matulog, matulog at matulog, pero nasa airport pa nga lang kami.
“Too tired, Bullet.” Pati sa pagsasalita pagod ako.
Huminto na ako sa paglalakad at nakatingin na lang kay Bullet na papalayo pa rin. Mukhang hindi ako narinig kaya deretso pa rin siya sa paglalakad.
“Bullet!” naiiyak na tawag ko sa kanya.
Doon ni
