“ฉันไม่ใช่สมบัติของเลฟหรือของใคร คุณครอบครองฉันไม่ได้”
“ได้สิ! เธอเป็นของเลฟ และถ้าฉันแตะเธอ เจ้านั่นมันได้เดือดแน่”
“อย่าโง่ไปหน่อยเลยน่า เขาไม่สนใจคนอย่างฉันหรอก ฉันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้น”
“งั้นเราคงได้รู้กัน ตอนที่ฉันกดเธอจมเตียงแล้วเจ้านั่นมาเห็นเข้า”
เทรเวอร์ลุกยืน ก้าวอ้อมเตียงช้าๆ ไปหาคนขี้ระแวง หล่อนถอยหนี แววตามุ่งมั่นในการหาทางรอด
ณัชรินทร์สมเพชชีวิตตัวเองนัก นึกว่าจะรอดพ้นจากปากเหยี่ยวปากกาเพราะอย่างน้อยก็ยังได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงของมาเฟีย แต่กลายเป็นว่าตอนนี้ ตำแหน่งที่เลฟยัดเยียดมาให้ กำลังทำให้เธอลำบาก แต่จะให้เธอทรยศความรู้สึกของตัวเองด้วยการมีเซ็กซ์กับตาแก่นี่ เธอก็ไม่ไหวจริงๆ
เทรเวอร์กระโจนไปหาชาช่า แต่อีกฝ่ายหลบทัน เท้าเล็กๆ ที่ไม่มีแม้แต่ถุงเท้าหุ้มห่อ วิ่งไปบนพื้นพรมอย่างว่องไว มือบางคว้าได้ขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะ แสงไฟวูบวาบจากเตาผิง ส่องกระทบเหล้าในขวดสวย สีอ
