EP 9/1 ตัวการ

1033 Words

[9] ตัวการ แสงสว่างเรื่อเรืองขึ้นที่ปลายคุ้งฟ้า หากแต่ยังไร้ซึ่งแสงตะวัน เกล็ดหิมะยังโปรยปรายบางๆ สีของมันไม่ได้ขาวอย่างทุกวัน มันขุ่นด้วยว่าท้องฟ้าปนเปื้อนเขม่าจากแรงระเบิดเมื่อคืน เลฟมองออกไปนอกหน้าต่าง แขนซ้ายถูกณัชรินทร์หนุนจนชา มือขวาของเขา ลูบไล้เนื้อตัวที่ช้ำไปด้วยรอยคิสมาร์กของหล่อน ทุกส่วนบนร่างกายของณัชรินทร์ถูกเขาตีตราไปแล้วทั้งสิ้น เหลือเพียงใบหน้าเท่านั้นที่ยังเกลี้ยงเกลาไร้ร่องรอย เขากรีดนิ้วขึ้นไปตามแนวสะโพกที่โผล่พ้นผ้านวม หล่อนนอนตะแคงหันมาทางนี้ เขาลากปลายนิ้วขึ้นมาเรื่อยๆ ก่อนจะหยุดเมื่อพบเจอพุ่มทรวงอวบงาม ปลายถันนุ่มนิ่มกำลังแข็งเป็นไตเมื่อถูกปลายนิ้วของเขาลูบคลึงไม่หยุด หล่อนครางอืออา ก่อนจะลืมตาขึ้นมาในที่สุด “พอ...พอแล้ว ฉันทำอีกไม่ไหวแล้ว” ริมฝีปากอุ่นๆ ของเลฟ จุมพิตหน้าผากของคนพูดอย่างอ่อนโยน เขายิ้มบางๆ สุขใจอย่างประหลาดที่ได้ยินเสียงเง้างอนของณัชรินทร์

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD