“คุณไหวไหมลูก้า”
“ไหวครับมิส”
“ขอโทษด้วยถ้าทำให้คุณเจ็บ” ขออภัยแล้วก้มมองมือตัวเอง เลือดของลูก้าเปื้อนมือเธอไปหมด และแม้จะเจ็บตัวแต่ก็ยังพยายามติดต่อขอความช่วยเหลือจากฟีโอดอร์ ทุกอย่างคงง่ายขึ้นหากว่าพายุหิมะไม่ได้พัดแรงอยู่นอกกระท่อม
“ได้ไหม ติดต่อฟีโอดอร์ได้ไหม”
“ครับบอส แต่เอาฮอ. ขึ้นตอนนี้ไม่ได้ พายุแรงเกินไป”
“แล้วคุณมาที่นี่ได้ยังไง คุณต้องอยู่กับเลฟไม่ใช่เหรอ” ณัชรินทร์เอ่ยคำถาม คนช่างสงสัยอย่างเธอมองข้ามมันไม่ได้จริงๆ
“ผมตามตำแหน่งของบอสมา”
“ตามตำแหน่ง?” เธอทวนคำนั้น ก่อนที่อเล็กเซย์จะขยับมานั่งข้างเธอ แล้วล้วงเอาสร้อยที่ห้อยคอออกมาให้ดู มันเป็นสร้อยรูปไม้กางเขนธรรมดา เหมือนว่าเลฟจะมีแบบนี้ด้วย แต่เธอไม่สนใจมันสักเท่าไหร่ ก็นะ ตอนที่เธอจะได้เห็นสร้อยก็มีแค่ตอนที่เขาเปลือยทั้งร่าง แล้วในตอนนั้น คิดว่าเธอจะอยากดูสร้อยเหรอ เธอไม่มีเวลาดูสร้อยหรอก เธอมัวแต่ดูอย่างอื่น
“สร้อยมั
