ในที่สุดเขาคงทำได้แค่เพียงนั่งยองๆลงเท่านั้น หลังจากที่พาฝีเท้าเบากริบที่สุดมาอยู่ข้างหลังหล่อน
ที่ธาริดามิได้ทันสังเกตสักนิด จ้องไปที่ร่างของหล่อน ชั่วครู่การรู้สึกแปลกใจเพราะเหมือนมีเสียงกระทบกับต้นหญ้า เธอเองทอดกายเหยียดยาวลงบนพื้นหญ้าที่เตียนโล่งและนุ่ม เพราะมีการตัดไถเสมอ ปล่อยให้เป็นที่พักผ่อนเอนกายของบรรดาคนงานเลี้ยงควายของไร่แห่งนี้
ไร่ที่เป็นส่วนตัว มีความกล่าวถึง 250ไร่ มีฝูงควายทั้งหมดห้าร้อยกว่าตัว ที่ขายไปก็มีอยู่ส่วนหนึ่ง
ลัคสิทธิ์เพียงแค่รับรู้มโนปณิธาณของท่านเจ้าของคือคุณสาทิน ว่าท่านต้องการสืบทอดควายให้อยู่คู่กับอาชีพชาวนา ที่ไม่ต้องง้อเครื่องจักรกลอย่างควายเหล็ก
ใบหน้าสวยนั้นหันขวับมา พบเขาแล้วเธอส่งสายตาเขียวดุใส่ทันที
“มาตอนไหนไม่ทราบ ไม่ให้สุ้มให้เสียง”
“แล้วคุณล่ะคิดอะไรอยู่”
แทนที่เขาจะตอบ กลับถามเธออย่างนั้น
ใช่ ความคิดของธาริดาเธอคิดหลายเรื่องมาก ถึงเร
