ธาริดาคนเดียวที่ไม่ได้เอะใจอะไรมาก เพราะลัคสิทธิ์ทำตัวกลมกลืนกับทุกคน จึงไม่มีอะไรที่ต้องไปคิดมากอย่างธาริดา
เป็นบรรยากาศอีกแบบหนึ่ง ใช่ว่า ลัคสิทธิ์ไม่เคยพานพบ เขาชิน และพบเห็นสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่เด็ก และทำได้อย่างคล่องแคล่ว เพราะอาชีพนี้อยู่ในสายเลือด ธาริดาไม่ได้ฉงนและเฉลียวใจสักนิด เธอเข้าใจแต่เพียงว่า เพราะครอบครัวของลัคสิทธิ์ยากจน และที่นี่ไม่มีงานอื่นทำ เขาก็เลยมารับจ้างเลี้ยงควายเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว
หายไปครึ่งชั่วโมงกลับมาทัน ในที่สุดลัคสิทธิ์ก็มาปรากฏตัวตรงหน้าของธาริดาอีกครั้ง สาวกรุงรู้สึกเขินอย่างบอกไม่ถูก ลัคสิทธิ์ เป็นชายหนุ่มหุ่นดี ซึ่งหน้าตาไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ แม้จะสวมใส่เสื้อผ้าที่ดูเก่าเช่นนี้
“คุณมองดูผม” ลัคสิทธิ์เมื่อรู้ว่าถูกจ้องหน้าจึงถาม ธาริดาไม่รู้จะตอบอะไร เลยเสไปตอบเรื่องอื่น ขณะที่เวลานี้เธอพิจารณาหุ่นของเขา ที่ทำให้ใจของเธอไหวหวั่นสั่นสะท้านไม่น้อย
“
