เสียงพูดดังออกมาจากนอกชาน เป็นภาษาพื้นเมืองปนกับไทย ธาริดาเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างในศัพท์บางคำพยายามแปล แต่ก็พอจะเดาออกว่า ต้องเกิดอะไรขึ้นกับเธออย่างนี้ และคนในครอบครัว หล่อนเคยคิดแล้ว บิดาไม่น่าดั้นด้นกลับมาที่นี่เลย
ธาริดาจะทำยังไงดี ในที่สุดการจำยอมของเธอมีผล พ่อแม่ทิ้งขว้าง โอ๊ยนี่มันอะไรกันนี่ หญิงสาวไม่รู้จะโวยวายยังไงอีกแล้ว การที่เธอมัดมือชกมันก็หนักหนาพอแรง ที่นี่ไม่ได้ก่อความสุขให้แก่เธอเลย เธออยากหนีไป เรื่องหนีมีอยู่ในหัวตลอดเวลา แต่ที่สำคัญแอบแว่วได้ยินผู้ใหญ่พูดกับจะให้หล่อนแต่งงาน
ไม่มีอิสระ สภาพแวดล้อมที่ต่างจากเดิม หล่อนชินแต่ความสะดวกสบายหรูหราอยู่ในกรุง ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจาก ท้องนา ฝูงควาย ริมหนอง ผักหญ้า ต้นข้าว ต้นผักบุ้งดอกบัวในสระ มันจะมีอะไรดีไปกว่านี้หรือเปล่า
ดีนะที่มีเขามาเป็นเพื่อน ธาริดาหนีอีกแล้ว แค่หนีออกนอกบ้าน เธอไม่มีอิสระไปไกลกว่านั้น ที่สำคัญเงินทอง ก
