ตอนที่ 7

1330 Words

เขาอดถามหล่อนไม่ได้ “พรุ่งนี้เป็นวันหยุดนี่ครับ” “ก็ใช่ค่ะ แต่ดิฉันต้องนอนตื่นสายหน่อย เพราะเพลียจัด อีกอย่าง ไม่ค่อยจะออกมาเที่ยวดึกดื่นอย่างนี้” “ผมเองก็เหมือนกัน พรุ่งนี้ผมกะว่าจะตื่นสายๆสักหน่อย” ไอยวุธพูดบ้าง เขาไม่ต้องห่วงปลายศก ที่คุยอวดโอ้นักหนา ว่ามือระดับเซียนคอทองแดง ไม่เมา ที่ไหนได้คอพับหลับไปตั้งนาน ก็ดีเหมือนกัน เมื่อเพื่อนสิ้นฤทธิ์จะได้ไม่กวนเขา ทำให้เขามีเวลาทุ่มเทสนใจอยู่กับทนายความสาว รวมทั้งหล่อนเปิดโอกาสให้เขาคบหาด้วย และนั่นตรงกับที่ไอยวุธต้องการ เพราะเขาอยากได้ความสัมพันธ์จากหล่อน ถือว่ามาเที่ยวแบบไม่เสียเวลา ได้ความคุ้มค่าด้วย จึงได้เดินไปเขย่าตัวปลายศก ที่หมดสิ้นฤทธิ์และเมาแอ๋ แทบไม่รู้สึกตัว แล้วพาไปที่รถโดยเขาต้องประคองพยุง จากนั้นจึงได้ขับออกไป ชฎาเดือนกับดาวียาออกพร้อมกัน ดูจากท่าทางเหล่านั้นตั้งนาน ดาวียาชักสงสัยว่า ผู้ชายคนใหม่ที่หน้าตาดีคนนี้ เขาคิดจะจีบเพื่อนสาวของเธอแน่ แต่ว่าชฎาเดือนไม่ได้คิดจะเล่นกับผู้ชายคนไหนง่าย แต่ก็เปรยออกมา เพราะดาวียาเห็นชฎาเดือนยอมพูดกับเขาหลายคำ ก็รู้สึกว่า เพื่อนสาวรู้สึกจะชื่นชอบอัธยาศัยไมตรีของเขา “ทำไมจ้ะ ยัยเดือน คิดถึงหนุ่มที่เพิ่งรู้จักเมื่อกี้หรือเปล่า ยืนใจลอยครุ่นคิดนานทีเดียว” ดาวียาเอ่ยขึ้น และชฎาเดือนเผลอคิดเรื่องนี้นั่นแหละ แต่เธอไม่กล้าตอบออกมาตรงๆกับเพื่อนสาวนางแบบ ยอมรับว่าหล่อนถูกใจกับอัธยาศัยของเขา และการวางตัวของเขา ตรงกันข้ามกับเพื่อนเขา ที่เมาแอ๋ พูดจาไม่ได้เรื่อง และทำตัวพาลเป็นนักเลง คนละทิศละทางกันเลย “ก็ไม่มีอะไร เห็นเขาพูดดีด้วย ฉันก็พูดดีตอบ” ชฎาเดือนหาทางพูดกับเพื่อน ก็ด้วยคำนี้ ดาวียาหันมาอีก “เธอชักจะชอบเขาด้วยหรือเปล่า” ชฎาเดือนหัวเราะ “ทำไม ฉันจะต้องชอบเขาด้วยล่ะ วียา เธอก็รู้ไม่ใช่หรือ ฉันเป็นคนที่ชอบผู้ชายยากจะตาย เหตุผลฉันกลัวถูกหลอกจ้ะ” ซึ่งเธอคิดอย่างนั้นจริงๆ ผู้ชายสมัยนี้น่ากลัวมากทีเดียว “กลัวไปทำไมจ้ะ เป็นทนายความ เธอน่ะเป็นตัวแทนผู้หญิงทั้งโลกได้เลยนะชฎาเดือน” “ฉันไม่เก่งขนาดนั้นหรอกวียา” ชฎาเดือนไม่พึงใจกับคำชมของเพื่อนมากนัก และหล่อนไม่ได้ตัวลอยกับคำนี้ “กับเขาคนเมื่อกี้ เธอยังบอกว่า วันหลังคงมีโอกาสได้เจอกัน” ดาวียาเอ่ยพูดอีก และชฎาเดือนทวนคำ “จริงหรือที่เราพูดออกไป” แต่หล่อนก็คิดว่า เป็นเพราะความจริงใจของเขา ผู้ชายที่ไม่มีเล่ห์กระเท่ห์ ปลิ้นปล้อนกะล่อน ความรู้สึกที่หล่อนอ่านออก และคำพูด มันก็เหมือนจูนกันได้ และเขาถึงเข้ากับหล่อนได้ ปกติชฎาเดือนไม่ใช่เป็นคนที่ชอบผู้ชายคนไหนง่าย แต่กับผู้ชายคนนี้หล่อนกลับเปิดโอกาส “ฉันไม่พูดดีกว่า เดี๋ยวเธอจะหาว่า ฉันหลวมตัวหลวมใจไป” ชฎาเดือนขอไม่พูด เดี๋ยวเพื่อนสาวจะหาว่าเธอใจง่ายไป และไม่อยากให้ดาวียามองเห็น และเดาเจตนาของเธอผิดด้วย ดังนั้นจึงเป็นฝ่ายที่ชฎาเดือนต้องถามเพื่อนสาวดูบ้าง กับการที่หลงรักผู้ชายเจ้าชู้น่ะเป็นอย่างไร ผู้ชายเนื้อหอม ที่มีผู้หญิงเป็นกะตั๊ก และเดินตามเป็นพรวน ดาวียาก็ยังคงหลงอย่างหัวปักหัวปำเช่นเดิม “แล้วเธอล่ะกับการที่หลงชื่นชอบผู้ชายที่เหมือนแมงวันตอมอึ เจ้าเสน่ห์เป็นพ่อภมร ที่มีเกสรดอกไม้ให้เลือกเกลื่อนกลาด ฉันเองก็คิดว่า เธอยังคงหลับหูหลับตาชอบเขาเหมือนเดิม” ซึ่งก็ไม่เชิงนักที่ชฎาเดือนแดกดันเพื่อนสาว แต่หล่อนก็ถามของหล่อน อย่างนี้ เป็นตัวตนของหล่อน ประสาที่หล่อนก็เป็นสาวมั่น ที่มั่นใจในตัวเองคนหนึ่ง ดาวียานางแบบสาวที่ได้ฟังเพื่อนรัก จึงพยักหน้า “ก็ใช่ ฉันยังไม่เห็นว่าเสียหายตรงไหน เพราะเขาชอบฉัน สนใจฉัน” แต่คำพูดของดาวียาก็ทำให้ชฎาเดือนตอบโต้เพื่อน เพื่อทำให้เพื่อนเห็นสิ่งดีเห็นสิ่งผิด “อะไรล่ะ กับการที่จะบอกว่าเขาชอบเธอ กับการที่เขาคบผู้หญิงมากมายหลายรายทีเดียวนั่นเหรอ” “เรื่องนั้น ฉันไม่สนใจ เพราะอยู่ที่เขา เขาสนใจมากกว่า” ความรักทำให้ดาวียาตาบอด และหล่อนก็คิดเช่นนั้น และชฎาเดือนครุ่นคิด จะว่าไป หล่อนนั้นต้องมายืนหน่ายเหนื่อยกับการกระทำของเพื่อน และในยามนี้กลับทำให้เธอนึกถึงเขาอีกครั้ง ไอยวุธ ซึ่งไม่รู้เป็นเพราอะไรที่ ชฎาเดือนต้องมานั่งคิดถึงเขาอย่างนี้ เขาเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่น สงบเงียบ และก็เป็นผู้ชายที่น่าค้นหาอีกอย่างหนึ่งด้วย นี่ใช่ไหม? ที่ดาวียามักจะบอกว่าเป็นความรัก หล่อนยิ้ม หลังจากที่ชฎาเดือนสะสางเรื่องคดีของลูกความได้แล้ว ทำให้รู้สึกปลอดโปร่ง พอมีเวลาที่จะคิดถึงเรื่องของตัวเอง แต่ก็ยังไม่ปิดเครื่องจากดาวียา ที่กำลังเมาท์ยกใหญ่ เกี่ยวกับความสุขที่ได้รับ กับผู้ชายที่อยู่ในสเปกต์ “เท่านี้ก่อนนะ ชฎา เพราะฉันยังมีอีกหลายที่ ที่จะต้องไป ไหนๆมาแล้วก็ต้องเที่ยวให้คุ้ม” “จ้ะวียา” และชฎาเดือนครุ่นคิด จะว่าไปหล่อนนั้นต้องมายืนหน่ายเหนื่อยกับการกระทำของเพื่อน ที่กำลังหลงหนุ่มสังคม เจ้าคารม เจ้าชู้ และเขาคนนี้ก็ไม่ต่างไปจากหมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ “เธอก็ยังมองเห็นนายนั่นเป็นเทพบุตร” เรื่องนี้ดาวียาตอบเพื่อนรักไปด้วยความรู้สึกที่เพ้อฝัน เมื่อหล่อนนึกถึงใบหน้าของเขา ที่ไม่ได้เป็นเหมือนอย่างเพื่อนหล่อนว่าสักนิด อีกทั้งเขายังเทกแคร์เก่ง สุภาพอ่อนโยน แบบนี้ผู้หญิงคนไหนจะอดรักเขาไม่ได้ล่ะ ละลายไปทั้งหัวใจทีเดียว และเขาเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงคนไหนก็อยากจะเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ต้องให้เขาเลือก ว่าเขาจะเลือกใคร วัดดวงอยู่ที่ความพอใจของเขา ซึ่งนางแบบสาวคิดว่า น่าจะเป็นหล่อน หนึ่งในนั้น อีกอย่างฐานะเขาล่ะ ทรัพย์สินศฤงคารที่มากมี ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธ เพราะเขาเป็นทายาทของนักธุรกิจเป็นหมื่นล้าน ที่มีชื่อเสียงออกโด่งดัง ดาวียาเคยไปเดินแบบ ที่ตึกหรูของโรงแรมในตระกูลเขาเลย และนั่นน่าจะเป็นเรื่องแรก ที่ทำให้หล่อนได้รู้จักหนุ่มหล่อราวเทพบุตร ที่เป็นทายาทของเจ้าของโรงแรม แต่ดาวียาก็กลับนำมาพูดด้วยความภูมิใจ ให้ชฎาเดือนเพื่อนสาวที่เป็นทนายความรับทราบ แต่ชฎาเดือนค่อนข้างไม่เห็นด้วย เพราะผู้ชายคนนี้ กิตติศัพท์ชื่อเสียง ค่อนข้างไปในทางอื้อฉาว ที่หล่อนคนหนึ่งอยากจะขอตัวหลบหลีก และไม่ชอบหน้าเอาเสียเลย แต่ก็มีข่าวเหมือนกัน ในเรื่องของครอบครัวของหล่อน คนในครอบครัวของหล่อน คือพี่ชายของหล่อน ที่เข้าไปยุ่งพัวพันกับผู้หญิงของเขา ที่หล่อนเคยตามประกัลย์ไปถึงสำนักงานเพื่อต้องการให้รู้เรื่อง และเรื่องนี้ก็เช่นกัน เป็นเรื่องที่หล่อนยังไม่ได้บอกให้ดาวียาทราบ เป็นเพราะกลัวว่าดาวียาจะไม่เชื่อต่างหาก หลงหัวปักหัวปำ เห็นชายคนนั้นเป็นเทพบุตรไปหมด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more