"ขอบคุณค่ะ อาหารอร่อยจังเลยนะคะ" แพรไหมเฉไฉพูดออกมา เมื่อพายุพยายามจ้องมองมาที่ดวงตากลม จนหญิงสาวรู้สึกเขินอาย
"อร่อยก็ทานเยอะๆ เดี๋ยววันหลังจะทำให้ทานอีก น้องแพรชอบทานอะไรเป็นพิเศษไหม คราวหน้าพี่จะทำเตรียมไว้ให้" คำพูดของพายุยิ่งทำให้หัวใจของเธอนั้นเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง
"ขอบคุณนะคะ แพรทานได้หมด ถ้ามันอร่อยนะ" แพรไหมพูดพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างให้กับรุ่นพี่ ก่อนจะลงมือทานอาหารตรงหน้า พายุเองก็แอบหลงใหลในรอยยิ้มที่ใสซื่อของเธอเช่นกัน
ทั้งสองทานอาหารไปคุยกันไปจนสนิทใจ พายุเองก็รู้สึกแปลกใหม่ เมื่อห้องนี้เขาไม่เคยพาใครมา ที่สำคัญเขาไม่เคยทำอาหารให้หญิงใดได้รับประทาน แพรไหมคือผู้หญิงคนแรก เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นเธอ
"ทำไมร้อนจังพี่ปิดแอร์
