บทที่ 15 ที่ซ่อนอย่างดี

1141 Words

ใต้เท้าสวีรู้สึกไม่ค่อยสบายตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เขารู้สึกเหมือนถูกคนจับตามองจึงไม่ยอมแวะเหลาสุราตามที่สหายขุนนางสังกัดกรมโยธาธิการนัดหมาย “พาข้ากลับจวน” ผู้ติดตามที่นั่งอยู่หน้ารถม้าได้ยินก็รู้สึกแปลกใจจึงแหวกผ้าม่านหน้ารถม้าเข้าไปถาม เมื่อเจ้านายยืนยันว่าต้องการกลับบ้าน เขาจึงหันไปสั่งคนขับรถม้าอีกครั้งหนึ่ง “ตรงกลับจวนไปเลย” ใต้เท้าสวีลงจากรถม้าด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีจนบ่าวรับใช้และผู้อารักขารู้สึกถึงความผิดปกติ “พวกเจ้าคอยระวังหน้าจวนให้ดี หากว่ามีคนแปลกหน้าวนเวียนมาหลายรอบก็เข้าไปรายงานข้าด้วย” บ่าวทั้งสี่ที่เฝ้าหน้าประตูรับคำอย่างแข็งขัน ภรรยาทั้งสี่ของใต้เท้าสวียืนเข้าแถวเรียงรายรอต้อนรับ ฮูหยินใหญ่ที่รู้สึกว่าสามีตนเองผิดปกติรีบหันไปพยักหน้าให้กับเหล่าอนุภรรยา นางได้บอกกล่าวให้ทุกคนช่วยกันดูแลนายท่านให้ดี “ข้ามีธุระต้องคุยกับพวกเขาสักหน่อย เจ้าสั่งให้เอาของว่างเข้าไปให้ด้วย” “เจ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD