ep.6
1153 Words
"ทีนี้ของจริงแล้วนะ"
"......"
มือหนาจับปลายหัวแข็งจ่อร่องสวาทสีหวานอีกครั้ง กดสะโพกหนาฝังแก่นกายเข้าไปอย่างใจเย็น แต่ก็เข้าไปได้เพียงครึ่งเท่านั้น ความใหญ่โตบวกกับความคับแคบ ทำให้แท่งร้อนฝ่าเข้าไปอย่างยากลำบาก
"อื้อออ จะเจ็บ พอ~พอแล้ว" มือบางยกขึ้นดันแผงอกของคนบนร่าง เพื่อให้เขาหยุดการกระทำนั้น แต่ไม่เป็นผล เขาไม่คิดที่จะหยุดมัน
"ซี๊ดดด..เพิ่งเข้าไปครึ่งเดียวเอง" ไม่ใช่แค่เธอที่ทรมาน เขาเองก็ทรมานไม่ต่างกัน แต่อาจจะน้อยกว่าหน่อย
ใบหน้าสวยเหยเกเมื่อความเจ็บจี๊ดตีขึ้นเรื่อยๆ คิดถูกหรือคิดผิดวะเนี่ย ที่อยากรู้อยากลอง ไอ้เจ้านั้นของเขามันใหญ่เกินไปจนเธอรับแทบไม่ไหว
"อื้ออ...ไม่เอาแล้ว~ปล่อย ฉันเจ็บ"
"ไม่ได้!!!" เอ่ยบอกเสียงเข้ม ขืนหยุดตอนนี้เขาก็แย่น่ะสิ เมื่อเห็นอีกคนเริ่มพยศ ร่างสูงตัดสินใจ กระแทกสะโพกหนาเต็มแรง ตอกแท่งร้อนฝ่าความคับแน่นเข้าไป จนสุดความยาวของมัน รับรู้ได้ถึงเยื่อบางอย่าง ถูกแก่นกายใหญ่ของเขาทำลายจนขาดสะบั้น พร้อมกับเลือดสีแดงสดปะปนกับน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มเปรอะเปื้อนเครื่องป้องกัน
"กรี๊ดด...เจ็บ~ ปล่อยฉันนะไม่เอาแล้วฮือออ..."ร่างบางกรีดร้องเสียงหลง เธอรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเธอนั้น แตกสลายเป็นเสี่ยงๆ หยดน้ำสีใสหยดแล้วหยดเล่าไหลออกมาจากหางตาอย่างห้ามไม่ได้
"ชิบหาย! ซิงหรอวะ ทำไมไม่บอก!" เขากดแช่แก่นกายเอาไว้อย่างนั้น เพื่อให้เธอได้ปรับตัว ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลง จูบซับน้ำตาให้คนใต้ร่าง ก่อนจะเลื่อนลงประกบจูบแนบสนิทที่อวัยวะเดียวกัน เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของคนตัวเล็ก ให้หลงลืมความเจ็บคับตึงกลางกาย
"ดีขึ้นไหม?"
ร่างบางพยักหน้าตอบรับ เอวสอบเริ่มขยับเข้าออกช้าๆเนิบนาบ ให้เธอได้คุ้นชินกับขนาดของเขา ก่อนจะเร่งจังหวะเร็วขึ้นจนร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงกระแทก
"อ๊ะะ! อ๊ะะ! อื้ออ!" ความเจ็บจี๊ดจ๊าดในคราแรกแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน ร่างบางยกมือขึ้นจิกเล็บลงบนแขนแกร่งของชายหนุ่ม
ตับ! ตับ! ตับ!
"อย่าทำรอย!!" เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยดุ ตวัดสายตาคมดุดันมองจ้องคนใต้ร่างอย่างคาดโทษ เพียงแต่เธอไม่ได้สนใจเขาเลยแม้แต่น้อย ซ้ำยังออกแรงลงเล็บหนักก็ว่าเดิมเสียอีก
"ไม่ไหว...ฉันไม่ไหว"ใบหน้าสวยสะบัดไปมาเป็นการยืนยันว่าเธอไม่ไหว อย่างที่พูดจริงๆ
พลั่บ! พลั่บ! พลั่บ!
"ซี๊ดดด...เอาโคตรมันส์ ร่องเธอตอดดีชิบหาย"ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นซูดปาก เหมือนกับว่ากำลังกินของเผ็ดร้อนที่เขานั้นโปรดปราน
เอวสอบยังคงทำหน้าที่ของมันไม่หยุดหย่อน กระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วงหลงลืมไปว่า นี่เป็นครั้งแรกของเธอ เต้าอวบอิ่มกระเพื่อมขึ้นลงล่อตาล่อใจให้คนตัวสูงก้มลงดูดชิมอย่างเอาแต่ใจ จนเกิดเสียงหยาบโลนดังจ๊วบจ๊าบ
ตับ! ตับ! ตับ!
"อื้ออ~มันรู้สึกแปลกๆ ฉัน~"
"จะเสร็จแล้วหรอ ปล่อยออกมา" เมื่อรู้ว่าคนใต้ร่างใกล้แตะขอบสวรรค์ เอวสอบตอกอัดถี่รัว เพื่อส่งให้เขาและเธอเสร็จสมไปพร้อมกัน
"อ๊ายยย~"
"อ๊าาา!~"
ร่างสูงกดแช่แก่นกายคาร่อง น้ำสีขาวขุ่นฉีดพ่นใส่เครื่องป้องกันทุกหยาดหยด ก่อนที่เขาจะค่อยๆถอดถอนเอ็นร้อนออก มือหนารูดถุงยางที่ผ่านการใช้งาน ทิ้งลงบนพื้นห้องอย่างไม่ใยดี ก่อนจะเอื้อมหยิบซองฟอยล์อันใหม่ขึ้นมาฉีกและสวมถุงยางลงบนแก้นกายอีกครั้ง
"ดะ เดี๋ยว นายจะทำอะไร พะ พอแล้ว"
"ยัง ฉันยังไม่พอ"
สิ้นเสียง บทสวาทเร่าร้อนครั้งใหม่ก็เริ่มขึ้นทันที และไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ ค่ำคืนอันแสนยาวนานของเธอ ดับวูบลงพร้อมกับแท่งร้อน ยังคงกระทุ้งเข้าออกไม่หยุดพัก ภายในร่องกุหลาบสีสวย บัดนี้บวมเปร่งอวบอูมขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด
"อ๊าาา!!"
"หลับแล้วหรอ หึ!"
ร่างสูงรูดถุงยางอนามัยอันสุดท้ายทิ้งลงบนพื้นห้อง ล้มตัวลงนอนข้างหญิงสาวที่หลับสนิทไปก่อนหน้า รั้งร่างบางขาวเนียนเข้ากกกอด เผลอกดจมูกโด่งลงบนไหล่เล็ก และผล็อยหลับตามเธอไปด้วยด้วยความเหนื่อยล้า
.
.
.
ครืดด!! ครืดด!!
เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูราคาแพงของคูเปอร์ แผดเสียงร้องดังเรียกให้เจ้าของรู้สึกตัวตื่น สายตาคมกวาดมองหาเครื่องมือสื่อสารที่ส่งเสียงดังไม่หยุดหย่อน
ร่างหนาเปลือยเปล่าล่อนจ้อนลุกขึ้นนั่งบนเตียงกว้างเบนสายตามอง ที่นอนข้างกายว่างเปล่า ไร้คนตัวเล็ก
"ไปไหนแล้ววะ?"เสียงทุ้มแหบพร่าพึมพำออกมาเสียงเบา มือหนาคว้าผ้าเช็ดตัวสีขาวปลายเตียงพันรอบเอวสอบ ก่อนจะลุกขึ้นยืน สาวเท้าออกไปด้านนอก หยิบโทรศัพท์ขึ้นมอง
*ทอย*
"อะไร"เอ่ยถามปลายสาย แต่สายตามองไปยังกุญแจรถของตัวเอง วางอยู่บนธนบัตรสีเทาจำนวนหนึ่ง นับได้สิบห้าใบ
[นายครับ มังกรโทรหาเป็นร้อยสายแล้วครับ]
"มันมีอะไร"
[งานมีปัญหา มังกรต้องการให้นายไปดูครับ]
"กูเพิ่งกลับมา"
[งานนี้สำคัญครับนาย เมื่อคืนนายไม่ได้กลับเพนเฮ้าส์หรอครับ ผมไปหาเมื่อเช้าไม่เจอ เดี๋ยวนี้นอนค้างที่อื่นแล้วหรอครับ]
"เสือก" จริงอย่างที่ไอ้ทอยมันว่า ผมไม่เคยค้างกับใครที่ไหน แต่เมื่อคืน...
[นายมีเวลาเตรียมตัวหนึ่งชั่วโมงครับ]
"อืม...มึงไปสืบบางอย่างให้กูที" ติ๊ด.
นิ้วเรียวยาวกดตัดสายลูกน้องมือขวาพ่วงตำแหน่งเพื่อนสนิท ใบหน้าหล่อเหลาก้มมองแบงค์พันสิบห้าใบในมือ
แปลกคน! เธอไม่เรียกร้องอะไรจากผมหนีกลับไปตอนไหนไม่รู้ แถมยังทิ้งเงินไว้ให้อีก นี่เธอคิดว่าผมเป็นเด็กในบาร์นั่นจริงๆสินะ หึ!
"เราได้เจอกันอีกแน่..สาวน้อย"เสียงทุ้มเย็นเยียบเอ่ยขึ้น รอให้ผมสะส่างงานให้เสร็จก่อนเถอะ กลับมาจะล่าตัวให้เจอคอยดู
ร่างสูงดูดีสาวเท้าเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อชำระร่างกาย ก่อนจะรีบออกมาสวมใส่เสื้อผ้าแบบลวกๆ มือหนาหยิบกุญแจรถโทรศัพท์ ไม่ลืมหยิบธนบัตรที่เธอคนนั้นทิ้งไว้ให้ใส่กระเป๋ากางเกง และออกจากห้องไปทันที
'เหอะ!น้ำแทบหมดตัว เธอจ่ายให้หมื่นห้าแม่ง!'
- Writer
