ep.3
1055 Words
จากวันนั้นไปดื่มที่ Cool club มาถึงวันนี้ฉันได้เข้าทำงานที่นั่นเป็นเวลาสองสัปดาห์เต็ม
"หาว~" ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา สายตามองไปยังนาฬิกาแขวนผนัง บอกเวลาหกโมงเย็น โห..นอนหรือซ้อมตาย มือบางหยิบโทรศัพท์วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงขึ้นมากดดู
ลูกจัน:"สองทุ่มเจอกัน Surway clubค่ะสาว
ฟ้าใส:"ตามนั้นค่ะ ขอพาเด็กไปด้วยนะ"
ลูกจัน:"ตามสบายย่ะ"
ฉันนั่งอ่านข้อความในกลุ่มแชทไลน์ที่สองเพื่อนสาวคุยกันสามชั่วโมงที่แล้วก่อนจะกดส่งตอบกลับ
มะนาว:"รับทราบค่ะ"
วันหยุดทั้งทีจะนอนเหงาได้ไง ออกไปเที่ยวดูหนุ่มๆ ดีกว่า จะได้มีแรงทำงานหาเงินมาเปย์พวกเขา~
เลยเวลานัดเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วเพื่อนสาวของฉันยังไม่โผล่หัวมา มัวแต่กกผู้จนลืมนัดเพื่อน น่าเบื่อชะมัดพวกยัยเฒ่าอยากกินเด็ก
"โห...กว่าจะลากสังขารมาได้นะ" ฉันเอ็ดเพื่อนสาวทั้งสอง ยืนรอจนเมื่อยแล้วนะ ว่าแต่คนนี้คงเป็นเด็กฟ้าใสสินะ หล่อ..งานดีมาก
"พวกแก..นี่ซัน คนนี้ลูกจัน ส่วนคนนี้มะนาว" ฟ้าใสเอ่ยแนะนำให้เพื่อนได้รู้จักกับเด็กหนุ่มรุ่นน้องที่เธอควงมา พากันเดินเข้ามาด้านใน นั่งโต๊ะที่จองไว้
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีค่ะ"
"หวัดดี" ฉันเอ่ยทักกลับไป หล่อดีเหมือนกันนะ
"ฟ้าใส แกไปรู้จักกับซันได้ไงอ่ะ หล่อโคตร" ฉันหันไปกระซิบถาม อยากรู้อ่ะ เผื่อฉันจะได้ไปหาบ้างน่ะสิ มีแฟนเด็กดูแลเทคแคร์ดีจะตาย
"แอพหาเพื่อนคลายเหงาน่ะ แกลองโหลดดูสิ เผื่อเจอคนถูกใจ"
"ไม่เอาอ่ะ ฉันกลัวโดนหลอก เก็บเงินไปเที่ยวโฮสดีกว่า"นี่คืออีกที่ ที่พวกเราชอบไปกัน
"จ้า...เจ๊มะนาวสายเปย์ แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าโดนหลอกใช่มั้ย"
"ไม่ค่ะ...ฉันเต็มใจ" ฉันตอบกลับ ไหวไหล่เล็กน้อยอย่างไม่ยี่หระ เสียเงินแลกกับการโดนเอาอกเอาใจ ก็มีความสุขดี มันทำให้ฉันลืมเจครอปได้อย่างง่ายดาย หรือจริงๆแล้วฉันไม่ได้รัก ช่างเถอะเรื่องมันผ่านมาแล้ว อยู่กับปัจจุบันให้มีความสุขก็พอ
เรานั่งดื่มพูดคุยกัน หลายวันแล้วที่ไม่ได้เจอ ต่างคนต่างทำงานที่ตัวเองรัก จึงมีเพียงแค่วันหยุดเท่านั้นที่จะได้มาเที่ยวมาเจอกันแบบนี้
เสียงพูดคุยหัวเราะคิกคักดังต่อเนื่องราวกับว่าทั้งสามคนไม่ได้เจอะเจอกันแรมปี โดยมีซันนั่งฟังอยู่เงียบๆ
"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ไปด้วยมั้ย" ฉันเอ่ยถามเพื่อนรัก
"ไม่อ่ะ" ฟ้าใสว่า แต่ไม่ได้ให้ความสนใจเท่าไหร่ มัวแต่นัวเนียกับซัน ไม่แม้แต่หันมามองเพื่อนอย่างฉันด้วยซ้ำ
"รีบไปรีบมา" ลูกจันก็เช่นกันพูดกับฉันแต่ไม่ได้มองมาที่ฉันซักนิด แล้วนั่นไปคว้าผู้ชายที่ไหนมา นั่งแทบจะสิงรวมเป็นร่างเดียวกันอยู่แล้วนั่นน่ะ
ี
ทำธุระส่วนตัวเสร็จฉันก้าวเท้าไปตามทางเดินมืดสลัว สายตาพลางมองไปยังผู้คนมากมาย ที่กำลังโยกกายตามจังหวะเพลง
"มะนาว" เสียงทุ้มเอ่ยเรียก ทำให้ฉันหันไปมองยังทิศทางนั้น ก่อนจะเห็นร่างสูงโปร่ง คุ้นตาในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสแล็คสีเดียวกัน แบบที่เขาใส่ทุกวัน
"อ้าว...คุณทอย มาเที่ยวหรอคะ"
"ครับ...แต่งตัวแบบนี้ผมจำแทบไม่ได้"
"ไม่สวยหรอกค่ะ" เอ่ยถามกลับไป พร้อมกับก้มลงมองดูตัวเอง เกิดไม่มั่นใจขึ้นมา
"สวยมากครับ ไม่เคยเห็นมะนาวลุคนี้"
"ไปทำงานจะแต่งตัวแบบนี้คงไม่เหมาะมั้งคะ"
"หึหึ! มะนาวมาคนเดียว?" ทอยเอ่ยถาม เขาเห็นเธอเดินมาคนเดียว
"ฉันมากับเพื่อนค่ะ นั่งอยู่ตรงนู้น" มือบางยกขึ้นชี้ไปยังโต๊ะที่มีเพื่อนๆนั่งดื่ม
"ครับ"
"คุณทอยล่ะคะมาคนเดียวหรอ?"
"ผมมากับเพื่อนครับ....ถ้างั้นผมไม่กวนแล้ว"
ฉันเดินแยกกับคุณทอย กลับมานั่งลงที่เดิม ยิ่งดึกคนยิ่งเยอะ นั่งดื่มต่ออีกไม่นาน พวกเราก็แยกย้ายกันกลับ ฟ้าใสไปกลับซัน ลูกจันไปกับผู้ชายคนนั้น ส่วนฉันน่ะหรอ..ขับรถกลับเองสิ ไม่มีคนมารับหรอก หรือจะไปโฮสดี เปย์หนุ่มๆซักแสน ครึ่งแสนค่อยกลับคอนโด คิดได้อย่างนั้น สตาร์ทรถขับออกไปจากคลับอย่างรวดเร็ว เงินในบัญชีสั่นระริกแล้ว ช้าได้ไง
COOPER
ร่างสูงดูดีเจ้าของความสูงร้อยแปดสิบเจ็ดเซนติเมตร ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาในวัยสามสิบสองปี สาวเท้าเดินเข้ามาภายในคลับหรู เดินขึ้นไปยังชั้นสองโซนวีไอพี โดยมีลูกน้องคนสนิทเดินตามไม่ห่าง
ลงจากเครื่องบินส่วนตัว ผมกับลูกน้องตรงมายังคลับของไอ้เวย์ หนึ่งเดือนที่ไม่ได้พบปะสังสรรค์ วันนี้ผมเลยถือโอกาสมาดื่มกับพวกมัน เดือนก่อนผมบินไปทำงานกับเพื่อนอีกคนที่สิงคโปรแต่มันไม่ได้กลับมาด้วยหรอกครับอยู่ดูงานต่อ
"ทำไมมาคนเดียววะ" เซอร์เวย์เอ่ยถามขึ้น เมื่อกวาดสายตามองดูข้างหลังคูเปอร์เดินมาที่โต๊ะเพียงคนเดียว
"ไอ้กรอยู่ดูงาน"ผมตอบมัน ทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นโซฟาที่ว่าง
"กูหมายถึงไอ้ทอย ไปไหน?"
"ห้องน้ำ"
"มันโกหก นู้นน...มันยืนคุยกับสาวหุ่นเอ็กซ์อยู่นู้นน.." นิ้วเรียวยาวของธามไทชี้ไปยังมุมหนึ่งของคลับ มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังพูดคุยกันอย่างสนิทสนม ธามไทพูดไม่เกินจริงเธอหุ่นดี มองจากตรงนี้ไม่เห็นหน้าผู้หญิงชุดดำคนนั้น เห็นเพียงแผ่นหลังของเธอ
"เดี๋ยวมันคงมาพา เห็นหุ่นแล้ว...กูอยากเห็นหน้าเลยว่ะ" เซอร์เวย์ว่าขึ้นขณะที่สายตายังคงมองไปที่คนทั้งสอง
"หุ่นโคตรดี ไอ้ทอยร้ายชิบหาย"
- Writer
