ตอนที่ 8
ออด~
ออดดดด~
แอ๊ด…
“อ้าว…ฝันรัก มาหาเรโนเหรอลูก”
คุณแม่ของไอ้ปิศาจเรโนเปิดประตูออกมาต้อนรับฉันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“เรโนล่ะคะคุณป้า”
“ออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วล่ะจ้ะ ฝันรักไม่ลองโทรเข้ามือถือดูล่ะ หรือจะให้ป้าโทรให้มั้ย”
“อ๊ะ! ไม่ต้องค่ะคุณป้า ไม่เป็นไร หนูแค่เอานี่มาให้เขาเฉยๆ ยังไงฝากคุณป้าเอาให้เรโนด้วยนะคะ”
ฉันส่งสมุดเก็งข้อสอบซ่อมวิชาคณิตศาสตร์ที่ถ่างตาทำทั้งคืนให้กับคุณป้า อย่าเข้าใจผิดคิดว่าฉันพิศวาสหมอนั่นนะ ฉันก็แค่ไม่อยากให้คุณป้าเสียใจเวลาที่ไอ้บ้าเรโนสอบไม่ผ่าน เดี๋ยวจะพานเสียมาถึงฉันที่เป็นคนติวก็แค่นั้นเอง ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้นหรอกนะ =^=
“ได้จ้ะ ขอบใจมากนะจ๊ะฝันรัก”
“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นหนูขอตัวนะคะ”
ฉันยกมือไหว้ลาคุณป้าแล้วเดินกลับไปที่บ้านของตัวเอง บ้านฉันกับเรโนอยู่ข้างๆกันเลย มีเพียงกำแพงเตี้ยๆกันไว้เท่านั้น แต่ว่า…หมอนั่นออกจากบ้านแต่เช้าในวันอาทิตย์
