Huzurlu. Bu ara beni tanımlamak için seçilebilecek en son kelimeydi belki de. Bujumbura. Sığındığım şehrin ismi buydu ve ben sebepsizce tekrarlayarak sinirli kıkırtılar bırakıyordum arada. Şehri neredeyse hiç görmeden, uçak ve otel arası araç yolculuğu asla sayılmaz, üç gün geçirmeyi başarmıştım.
Sıcak havaya rağmen dinmeyen mayıs yağmurları yüzünden otele tıkılıp kalmıştım. Tek yaptığım odama yemek istemek, aşağı inip yemek yemek ve banyo yapmaktı. Aşağıda bulduğum ve madeni parayla çalışan tartıda günde üç kere tartılıyordum. Evet, yemekten önce mutlaka tartılıyordum. Boğazımdan geçen azıcık şeyden bile pişmandım. Koşamıyordum. Yediklerimi yakamıyordum. Kilo alacaktım! Her neyse, beni anlıyorsunuzdur mutlaka...
Odamda istediğim ve istemediğim her şeye sahiptim. Kenarında tülleri olan b
