จวนอ๋องกลับมาเงียบสงบราวป่าช้าดังเดิมหลังจากคนของสกุลจื่อกลับไปแล้ว เจียวลู่ประคองลี่ไท่เฟยเดินเล่นที่สวนดอกไม้อันกว้างขวางภายในจวนเพื่อผ่อนคลายความกดดันเพราะเรื่องของจื่อรั่วอิง
"ลู่เอ๋อร์เจ้าไม่ต้องกังวลใจเรื่องของท่านอ๋องไป อย่างไรสะใภ้ในใจข้าก็คือเจ้าคนเดียว หลังจากแต่งพระชายารองข้าจะให้ฝ่าบาทพระราชทานสมรสให้เจ้ากับท่านอ๋อง ครานี้เขาคงไม่มีข้ออ้างใดได้อีก ในเมื่อพระชายารองยังรับมาไยพระชายาเอกจะรับไม่ได้"
เจียวลู่เองแม้ไม่พอใจ ทว่าท่านป้าของนางยังคงหาวิธีได้เช่นนี้ก็คิดว่าเรื่องนี้หากคิดในแง่ดีก็ล้วนเป็นประโยชน์ต่อตนเอง กระนั้นก็ยังอดที่จะเอ่ยออกมาอย่างน่าสงสารไม่ได้
"ท่านป้า แม่นางสกุลจื่อผู้นั้นยังเป็นน้องสาวของจื่อกุ้ยเฟย บิดาก็เป็นถึงเสนาบดีที่มีความสำคัญของฝ่าบาท นางยังดูแข็งกร้าวเพียงนั้น ลู่เอ๋อร์เกรงว่าจะถูกนางรังแกหากเป็นเช่นนั้นลู่เอ๋อร์ก็ขอดูแลท่านป้าและพี่ใหญ่ในฐานะน้องสา
