เช้าวันนี้ประทานพรตื่นก่อนนภพงศ์ เธอขยับตัวลุกขึ้นนั่งเหม่อลอยอยู่ครู่ใหญ่ ตอนนี้เธอเริ่มชินกับการที่มีเขาเข้ามาอยู่ในชีวิตเธอเสียแล้ว หากวันไหนไม่มีเขาอยู่ เธอคงรู้สึกขาดอะไรสักอย่างไป หญิงสาวมองคนตัวใหญ่ที่ยังหลับอยู่ข้างกายแวบหนึ่ง แล้วลุกขึ้นคว้าผ้าเช็ดตัวเดินตรงเข้าห้องน้ำไป
พ้นหลังคนตัวเล็กไปนภพงศ์ลืมตาขึ้นมา มือใหญ่ยกก่ายหน้าผากเพียงครู่ ก่อนจะลุกขึ้นเดินตามคนตัวเล็กไปเงียบๆ ประตูห้องน้ำถูกเปิดและปิดลงโดยไร้เสียง อาจเป็นเพราะเสียงน้ำจากฝักบัวที่ไหลอยู่มันดังจนหญิงสาวในห้องน้ำไม่คิดจะสนใจอย่างอื่น และไม่ได้คาดคิดว่าจะมีใครเข้ามาในห้องน้ำ
ประทานพรยืนอยู่ภายใต้ฝักบัว เธอหลับตาปล่อยให้สายน้ำไหลรินรดศีรษะ ล้างแชมพูสระผมออกไปจากเรือนผมยาวสลวย ความอุ่นของน้ำช่วยผ่อนคลายร่างกายให้คลายความเหนื่อยล้า หญิงสาวจึงยืนอยู่อย่างนั้น
ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อเอวคอดกิ่วถูกคว้าเข้าไปแนบเรือนกายแกร่งข
