VLEAH APRICITY'S POV
Hindi ko na alam kung ilang araw na ba ang lumipas mula nong ikinulong niya ako rito. I couldn't exactly tell the time since I am isolated in a very dark room.
Nang bumukas ang pinto sa aking harapan, kita ko ang isang babaeng may hawak-hawak na tray ng pagkain. She also brought a candle lamp with her.
"Vleah..." wika nito matapos niyang ilapag ang pagkain.
"Vleah, hindi mo parin ginagalaw ang pagkain mo," aniya habang nakatingin sa pagkaing dinala niya mula pa kanina. Hindi ko siya hinarap at mas piniling magmukmok dito sa gilid-- tahimik, at hinihintay na lang kung kailan ako mawawala sa mundong ito.
"Vleah... k-kumain ka naman oh." Malungkot nitong wika habang nakatingin sa akin.
"May lason ba 'yan?" Tanong ko dahilan upang mabilis itong mapailing.
"Wala
