EP.5 การพบกันครั้งแรก
เขาสืบประวัติของเธอมาแล้ว...จอมเกล้าเคยผ่านผู้ชายมาแล้วหลายคน เธอเป็นผู้หญิงช่างยั่วยวน ไม่เคยคบหาใครนานเกินสองปีเธอก็จะสลัดทิ้งด้วยความเบื่อหน่าย ซึ่งคุณสมบัติในข้อนี้เหมาะสมอย่างยิ่งที่จะมาเป็นภรรยาชั่วคราวของเขา
และที่สำคัญที่สุดก็คือจอมเกล้าไม่ใช่สาวบริสุทธิ์! เขาไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับสาวบริสุทธิ์ เพราะกลัวว่าผู้หญิงเหล่านั้นจะเรียกร้องให้เขารับผิดชอบเธอ ที่ผ่านมาคู่นอนของเขาทุกคนล้วนไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ทั้งสิ้น ซึ่งมันง่ายต่อการตัดขาดความสัมพันธ์ ด้วยเงิน หรือสร้อยเพชรน้ำงามสักเส้น
ชายหนุ่มเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ เขานั่งอยู่ในล็อบบีกางหนังสือพิมพ์ออกอ่าน สั่งให้พลเกียรติไปรับเจ้าสาวของเขา จากนั้นจึงแวะมารับเขาที่นี่เพื่อที่จะขึ้นเครื่องกลับเชียงรายด้วยกันในเย็นวันนี้
ตึกสูงหลังนี้เป็นของเขาเอง สำนักงานใหญ่บริษัทชาที่เขาบริหารอยู่ ทว่าคนส่วนใหญ่มักไม่รู้ว่าเขาเป็นผู้บริหาร เพราะเขาจะมาที่นี่เพียงแค่เดือนละ 1 ครั้งเท่านั้น เขามีความสุขกับการขลุกตัวอยู่ในไร่และธรรมชาติ มากกว่าจะมาใส่สูท ผูกเนกไทนั่งในห้องประชุมเก๊กหน้าเคร่งขรึม
ทุกคนจึงเขาใจว่าอัคนี น้องชายต่างมารดาของเขาเป็นผู้บริหาร ทั้งที่ความจริงแล้วหุ้นถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของบริษัทนี้เป็นของเขา มีเพียงยี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่เขาแบ่งให้น้องชายต่างมารดา
“คุณอัศวินครับ” พลเกียรติก้าวยาวๆ เข้ามาในล็อบบีก่อนจะโค้งตัวลงอย่างสุภาพให้กับเจ้านายหนุ่ม
“เป็นยังไงบ้าง”
“เรียบร้อยดีครับ”
“ดี! ฉันไม่ชอบผู้หญิงเรื่องมาก” อัศวินพยักหน้าก่อนจะเดินออกจากล็อบบีไปยังด้านหน้าของอาคาร ซึ่งรถตู้จอดรออยู่
ทันทีที่เขาก้าวขึ้นไปนั่งบนรถชายหนุ่มก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ เมื่อเห็นว่าที่เจ้าสาวของเขา...นอนหลับใหลโดยไม่สนใจการมาของเขาเลยแม้แต่น้อย เขานั่งลงข้างเธอในขณะที่รถแล่นออกไปบนท้องถนน จุดหมายปลายทางคือสนามบินสุวรรณภูมิเพื่อเดินทางกลับเชียงราย
ดวงตาคมมองสำรวจหญิงสาวราวกับกำลังประเมินสินค้าก็ไม่ปาน ผู้หญิงที่นอนหลับอยู่ข้างเขาในเวลานี้เรียกได้ว่า
‘สวยไร้ที่ติ’
ใบหน้าของเธอสวยหวาน แพขนตางามงอน ริมฝีปากเล็กได้รูปเผยอน้อยๆ ราวกับต้องการยั่วยวนให้เขาก้มลงไปสัมผัส เดรสสายเดี่ยวผ้าเนื้อลื่นแนบรัดทรวงอกอิ่มจนเขาสามารถคะเนได้ว่าหน้าอกของเธอนั้นไซส์อะไร ผิวของเธอขาวผ่องอมชมพู เอวคอดกิ่ว ขาเรียวสวยน่าลูบไล้
ต้องยอมรับว่าเธอเป็นภรรยาที่น่าหลงใหล เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์น่าชิดใกล้ ตัวจริงสวยกว่าในรูปหลายเท่า ไม่สิ...ต้องบอกว่าเธอถ่ายรูปไม่ขึ้นเลยต่างหากล่ะ
ระยะเวลาที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันเธอคงทำให้เขามีความสุขทางกายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก เพราะเธอเองก็มีประสบการณ์มาแล้ว อีกทั้งเธอยังเป็นสาวเปรี้ยว มั่นใจในตัวเอง รับรองได้ว่าคงร้อนฉ่าจนให้กำเนิดบุตรในเร็ววันแน่ๆ
ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ เธอคงคิดว่าเขาจะหลงกลแผนตื้นๆ ของเธอสินะ นี่คงแกล้งหลับเพื่อยั่วให้เขาเกิดความต้องการในตัวเธอ ซึ่งนับว่าเป็นแผนที่ใช้ได้ เพราะตอนนี้ร่างกายของเขาบีบรัดด้วยความอึดอัด อยากจะคว้าตัวเธอเข้ามากอดเพื่อพิสูจน์ดูซิว่ารสชาติของเธอหวานล้ำหรือเปรี้ยวซ่าสักแค่ไหน
แต่ชายหนุ่มก็ต้องชะงักแล้วเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ เมื่อจู่ๆ เธอก็ขยับตัวแล้วส่ายศีรษะไปมาตามแรงเหวี่ยงของรถที่กำลังเข้าโค้ง ก่อนจะซุกซบลงบนไหล่ของชายหนุ่มได้อย่างพอดิบพอดี เขาอาจจะมองว่าการเอนมาซบเป็นมารยาก็จริง แต่การยื่นขาเหยียดยาว และสองแขนของเธอที่กอดหน้าอกไว้คล้ายว่ากำลังหนาวทำให้เขารับรู้ได้ว่านี่ไม่ใช่การแสดง แต่เธอหลับจริงๆ
อัศวินเงี่ยหูฟังลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอของเธอ ก่อนจะถอนหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน ว่าที่ภรรยาของเขาไปอดหลับอดนอนมาจากที่ไหน ถึงได้นอนหลับไม่ได้สติ ไม่สนใจเลยด้วยซ้ำว่าเขาขึ้นมานั่งบนรถร่วมสิบห้านาทีเข้าไปแล้ว
หึ! คงเที่ยวดึกเพื่ออำลาความโสดสินะ ผู้หญิงชอบเที่ยวอย่างจอมเกล้าคงไม่มีทางปล่อยโอกาสสังสรรค์ให้หลุดลอยเป็นแน่ ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเธอไปค้างอ้างแรมกับผู้ชายคนไหน
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้อัศวินก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาเสียดื้อๆ ทำไมเขาต้องสนใจด้วยว่าเธอจะไปนอนค้างอ้างแรมกับใคร ในเมื่อก่อนหน้านี้เธอยังไม่ได้เป็นภรรยาของเขา นับจากวันนี้เป็นต้นไปต่างหากที่เขามีสิทธิ์หึงหวงเธอ แต่...ทำไมเขาต้องหวงเธอด้วย ในเมื่อเธอเป็นแค่ภรรยาชั่วคราว ทำหน้าที่อุ้มท้องลูกของเขาก็เท่านั้นเอง
ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่พอใจกับอาการแปลกไปของตัวเอง เหลือบตามองเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนแล้วก็ได้แต่นั่งนิ่ง ด้วยกลัวว่าถ้าเขาขยับเธอจะตื่นจากการหลับใหล
จอมขวัญค่อยๆ ลืมตาขึ้นด้วยความง่วงงุน พบว่ารถตู้จอดสนิทอยู่ภายในอาคารจอดรถสนามบินสุวรรณภูมิ และศีรษะของเธอกำลังเอนซบไหล่หนาของใครบางคนอยู่ หญิงสาวกะพริบตาถี่ๆ ก่อนจะรีบเด้งตัวนั่งหลังตรงทันที เมื่อพบว่าเธอกำลังซบผู้ชายอยู่!
“ขอโทษค่ะ”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นเอ่ยขอโทษเขา พลันหัวใจดวงน้อยๆ ก็แทบหยุดเต้น เมื่อเจ้าของใบหน้าคมคล้ามหล่อเหลาโน้มหน้าลงมาใกล้ใบหน้าเธอในระยะที่ห่างแค่เพียงคืบเดียว ดวงตาของเขาคมเข้ม คิ้วหนาพาดยาวเหนือดวงตาคู่งามที่สามารถสยบให้เธอแทบลืมทุกสิ่ง เธอได้กลิ่นน้ำหอมผู้ชายอ่อนๆ กระทบจมูก กลิ่นหอมจากตัวเขาทำให้หัวใจของเธอปั่นป่วนเสียเหลือเกิน
“ไม่เป็นไร” อัศวินตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนจะเอนตัวกลับมาพิงพนักเก้าอี้ของตัวเอง
หญิงสาวถึงกับลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่เขาถอยห่างจากเธอเสียได้ “คุณเป็นลูกน้องของคุณอัศวินเหรอคะ” เธอเอ่ยถามพลางยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร โดยหารู้ไม่ว่าหัวใจของคนตัวโตถึงกับกระตุกแรงเมื่อได้เห็นรอยยิ้มของเธอ