Chapter 2
1767 Words
It’s almost midnight. Nakarating si Leon sa mansiyon nila.
"Good evening." Sabi ni Leon sa mga magulang na masama ang timpla ng mukha.
"At saan ka naman galing, hijo?" anang ginang.
"Nagkasiyahan lang kami, mama."
"Leon, hindi ka na bata. You’re twenty-nine years old, and still acting like immature kid! Ano ba!?" dugtong naman ng kaniyang ama.
"Sorry, pa." He apologized.
"Tumahimik ka! Nagpupuyat ka ngayon? Hindi mo ba alam na kanina pa naghihintay sa’yo si Angela?"
"Nandito s’ya?" napatanong si Leon. Naglakad palapit si Angela kay Leon at humalik sa labi nito.
"Did I surprise you?" lumambitin ang babae sa katawan niya.
"Hon, kailan ka pa dumating?" nagulat si Leon sa presensya ni Angela.
"Kanina lang."
"I’m sorry, hon. Hindi ko kasi alam na…"
"Shh, it’s okey." Saway nito sa kaniya.
"Nakakahiya ka sa fiancé mo." Sumbat naman ni Ginoong Amoroso.
"It’s okey, tito. Wala po siyang kasalanan. Hindi rin po kasi ako nagsabi na darating ako."
"I’m sorry, hon." Paumanhin ulit si Leon.
"It’s fine, hon. I miss you…" sabi ni Angela na hinalikan siya sa labi.
"I…I…miss you, too." he replied.
"Bueno, Angela, feel at home ka rito ah, magpapahinga na kami sa taas. Kayo na ang bahala d’yan. Ipinaayos ko na kay manang ang guest room." Sabi ni ginang Amoroso sa dalawa.
"Okey po, Tita. Thank you, so much." Sagot ni Angela sa ginang.
Naiwan sina Angela at Leon sa sala. Nag-usap silang dalawa.
"B-bakit ka nandito? I mean, bakit umuwi ka sa Pilipinas, hindi ba’t nasa Jordan ka?"
"Pinayagan ako nina Baba na pumunta dito. Besides, one month to go ay ikakasal na tayo, ‘di ba?"
"Oo nga, pero…"
"Hmm…hindi ka ba masaya na nandito na ako?"
"No, I mean, oo, masaya ako ngayon kasi nandito ka na, pero nag-aalala lang ako kasi nag-travel ka alone, baka may mangyari sa’yo."
"Ang sweet naman ng fiancé ko."
"Kamusta sila doon sa Jordan?"
"They’re fine, dumadami na ang branches ng shawarma business nila Mama at Baba."
"That’s great!"
"Kaya nga sinabi ko sa kanila na kapag nagpakasal na tayo, doon tayo titira sa Amman, Jordan."
Nabigla si Leon sa narinig.
"But, hon. Alam mo naman na magtuturo na ako sa campus. I will pursue my teaching career. Alam mo naman ‘di ba na ako na lang ang inaasahan nila mama at papa na mamahala sa campus..."
"Pero, akala ko…" putol ni Angela saka tumahimik.
"Alright, ang mabuti pa, bukas na tayo mag-usap. I know you’re tired."
"Okey."
"Good night, hon."
"Good night."
They kissed each other, pero walang spark, walang kaamor-amor. Nagtungo na si Leon sa kwarto n’ya. Naalala niya ang babaeng kaniig niya sa club.
Damn it! Bakit ginugulo mo ang isipan ko? This can’t be happening!
Malapit na akong ikasal. Hindi pwede ‘to! This is wrong!
Sambit niya sa sarili habang inaalala ang nangyari kanina sa club.
Bwesit na alak 'yon!
Sa kabilang banda, hindi rin makatulog si Lara, iniisip niya ang lalaking nakamaskara.
Ano ba ‘tong nararamdaman ko? Bakit, hindi ko siya makalimutan. Oh my god!
Sumasakit ang ulo ko sa’yo, Leon! Please, mawala ka na sa isipan ko!
Kapwa sila hindi makatulog dahil sa kanilang mainit na ‘One-Night-Stand’ that time.
Kinabukasan, sa campus.
"Good morning." Bungad ni Lara sa kaibigang si Veronica.
"Oh, good morning, besh. Bakit parang lantang gulay ka yata ngayon?" ani ni Lara.
"Wala, masama lang ang pakiramdam ko." Sagot naman ni Veronica.
"Eh, ikaw ba naman pinakain ng talong, tapos kinabayo." Dugtong naman ni Alana sa gilid.
"Shh, h’wag ka ngang maingay baka may makarinig." Saway ni Veronica.
"Nga pala, sabi ni Teacher Mary Ann, may bago raw tayong guro ngayon." Ani Lara sa dalawa.
"W-what?" sabay na litanya ng dalawa.
"Naku sana mabait, sana lalake, tapos sana gwapo!" dugtong ni Alana.
"Naku, tumahimik ka nga!" saway ni Veronica.
"Tara na, pasok na tayo sa room." Lara said to them.
Mayamaya pa, may dumating. Napalingon silang lahat dito.
"Sino s’ya?" sabay na question ng tatlo.
"Wow, ang gwapo naman niya!" ani ni Alana.
"Baka s’ya ang bago nating teacher." Sabi naman ni Lara.
"My god! Ang yummy niya, promise!" dugtong naman ni Veronica.
"Tumigil nga kayo…baka marinig n’ya kayo!" saway naman ni Lara.
"Okey, good morning class." Narinig nila mula sa ginoong dumating.
"Good morning, too, sir."
"I will be your new Biology teacher."
"Pamilyar ang boses niya…" Mahinang sambit ni Lara that time.
"Ha? Pamilyar?" si Alana.
"Shh, shut up nga kayo, please. Nakikinig ako…" saway naman ni Veronica sa kanila.
"I am Professor Leonardo Amoroso III."
"W-what? Siya ang anak ng may-ari ng campus!" sabi pa ni Veronica sa dalawa.
"Anak siya ni G. Leandro Amoroso?" ulit ni Alana.
"Oo, besh!" pagkaklaro pa ni Veronica.
"Ang yummy niya, ang laki ng braso, fitted sa kaniya ang polo niya!" puna pa ni Alana.
"Tapos tingnan n’yo! Daks din!" sabi ni Veronica.
"Tumigil nga kayo!" saway ni Lara.
"Alright, I want to know all of you, get one fourth sheet of paper tapos lagyan n’yo ng pangalan n’yo." Sabi ng bago nilang techer.
Agad na nagsulat silang lahat at ipinasa iyon sa harap. Tinawag sila ni Leon, isa-isa.
"Okey, sino si Veronica Andapan?" tanong ng teacher nila.
"Sir, ako po." Taas-kamay na sambit ni Veronica.
"Okey, you may put down your hand."
"Sino naman si Alainah Grace Buenavista?" ulit ng teacher nila.
"Sir, it’s me po…" sabi naman ni Alana na nagpapacute.
"Hmm, your name is cute." Sabi ng teacher nila saka nag-wink.
Kinilig naman si Alana.
"Okey, next. Sino sa inyo si Lara…Lara Caleign Hermosa?"
Nagtaas ng kamay si Lara nang tahimik lang. Nabigla si Leon nang marinig ang boses ni Lara. Pamilyar ito.
"Miss Lara. You have an interesting name." Medyo malagkit ang tingin nito kay Lara. Tila nag-isip.
"Thank you, sir."
"Okey, please put down your hand."
"Besh, nakita mo ‘yon?" siko ni Alana kay Lara.
"Ang alin?" walang muwang na sambit ni Lara.
"Ang lagkit ng tingin ni sir sa’yo kanina…hindi mo ba nakita?"
"Tumigil ka nga…" saway ni Lara.
"I envy the two of you, pinuri n’ya ang mga names n’yo. Sa ‘kin…wala." Nguso ni Veronica sa dalawa.
"Naku, Nica. Maganda naman ang name mo." Sabi ni Lara.
"Oo, tunog reyna."
Nagsimulang mag-discuss si Leon sa klase. Nakinig ang lahat, lalo na ang mga kababaihan.
"Okey, class. May hindi ba kayo naintindihan?" tanong ng guro sa kanila.
"Naintindihan po lahat namin…" sabay na sambit nila.
"Any questions?" ulit ng guro.
"None at all sir…"
"Okey, sige. Ako naman ang magtatanong sa inyo." Sa sinabi ng guro nila ay kinabahan ang lahat.
Tahimik lang si Lara that time, lumilipad ang utak niya sa kung saan.
"Alright, miss Lara." Tawag ng guro kay Lara.
"Po? Ano po sir?" inosenteng tanong ni Lara.
"Please stand up."
"Lara, tumayo ka raw, may question si sir!" siko ni Alana kay Lara.
"Yes, sir? Ano po ‘yon?" responde ni Lara.
"What is the basic unit of life?"
"Ah, sorry, sir. Can you repeat the question po."
Mas lumakas ang kutob ni Leon. Nakatingin siya sa estudyante na nasa harapan niya.
"Nevermind. You may take your seat."
"Anong nangyari?" mahinang bulong ni Alana.
"Ewan ko, biglang nawala sa question si sir…" si Veronica ang nagsalita.
"Kaya nga, nagmamadaling lumabas, e." Sabi naman ni Alana.
"Baka may lakad, or may other class pa siya sa ibang department." Sabi naman ni Lara sa kanila.
"Naku, Lara! Ang manhid mo talaga." Ani ni Alana.
"Sinabi mo pa!" dugtong ni Veronica.
"Ano ba kayo, it’s better than to assume. Masasaktan lang kayo!" pagkaklaro pa ni Lara sa kanila.
"Ayon! Humuhugot ka na ah!" sabi ni Alana sa kaibigan.
"E, saan ba ako natuto?" responde naman ni Lara sa kanila.
"Ayan na, bumabanat na s’ya!" natatawang sambit ni Veronica.
Mayamaya pa ay lumabas na sila sa room. Nagpaalam si Lara na pupunta siya sa computer laboratory.
"Ano nga ang assignment namin? Globalization?" mahinang tanong ni Lara sa sarili habang hinahanap ang libro na gusto niyang mabasa. Nakahilera kasi ang maraming libro sa shelf.
"Nandito ka pala?" sambit ng lalaking biglang bumulaga sa likuran niya.
"Ay butiki!" gulat na sambit ni Lara sa lalaking iyon.
"Sorry, nagulat ba kita?" paumanhin ni ginoong Leonardo.
"Ah, eh. Hindi naman po, sir. Nandito ka rin po pala."
"Oo, computer class ang next subject ko. Kaso na-moved pala ng oras."
"Ah, ganoon po ba, kaya po pala walang tao dito."
"Oo nga eh, tayo lang dalawa."
Nakaramdam ng kaba si Lara sa titig ni Mr. Leon. Nakatingin kasi ito sa dibdib niya.
"Ah, sir. If you don’t mind, magre-research po sana ako dito, okey lang po ba?"
"Oh, sure. No problem."
"Thank you, po."
Tumabi si Leon sa upuan ni Lara. Nanatili itong nakadikit sa kaniya.
"Ah, okey lang po ba na doon po muna kayo?" medyo kinakabahan na sambit ni Lara sa kasamang lalaki.
"Ah, it’s better na dito lang ako para makita ko na hindi ka lang magfe-f*******: dito." Depensa naman ni Leon sa kaniya.
"Ay, sige po."
Panay dikit si Leon sa likuran ni Lara. Hinawakan din niya ang braso nito at hinagod ang buhok. Pamilyar lahat sa kaniyam pati ang amoy ng buhok.
"Lara, if you don’t mind…may tanong sana ako."
"Yes po, sir?"
"May nobyo ka na ba?" Nagulat si Lara sa sandaling iyon. Hindi niya alam kung ano ang irereaksyon.
"Hmm…wala pa po. Study po muna ang priority ko."
"Great to know!"
"Kailangan ko po kasing makapagtapos, para matulungan si mama."
"Gan’on ba?" Seryosong sambit ni Leon sa kaniya.
"Opo."
"Well, I have an offer for you. I need a secretary, sa unit ko. Marami kasi akong paper works sa campus. Babayaran kita..." ngiti ni Leon sa dalaga.
"Talaga po?"
"Yes. Magkano ba ang gustong sahod mo?"
"Naku, kayo na po ang bahala. Basta may sahod po." Nakangiting sambit ni Lara sa guro niya.
"Okey. Enough na ba ang Twenty-thousand a month?"
"Naku, ang laki na po n’yan!"
"Okey, kailan ka magsisimula?"
"Ah, kung kailan n’yo po ako kailangan, sasabihan ko rin po ang mga kaibigan ko."
"No, no. I don’t want them. Ikaw lang ang gusto ko…" pigil ng guro sa kaniya. Nagulat siya sa reaksyon ng mukha nito. Tila ayaw nitong maisali ang ibang estudyante.
"Ano po?"
"I mean, ikaw lang ang gusto kong kunin."
"Ah, okey po." Kemeng sambit ni Lara sa lalaki.
Hindi na makapaghintay si Leon sa kaniyang plano sa oras na iyon. Gusto niyang mahulog sa patibong niya si Lara. Malakas ang kutob niya sa babaeng ito. Samantala, walang kamuwang-muwang si Lara na nahuhulog na pala siya sa patibong ng guro. And their wild story will begin here.
- Writer
