บทที่2 ตัดขาดความสัมพันธ์
1300 Words
บทที่2
ตัดขาดความสัมพันธ์
ร้านอาหาร
ไมอาเปิดประตูรถได้ก็วิ่งแจ้นเข้าไปหาลุงๆ ป้าๆ ด้วยความคิดถึง หนึ่งในนั้นคือหมอสายฟ้าคุณลุงสุดใจดีของเธอ
"คุณลุงสายฟ้าาาาา ไมอามาแล้วค้าาา^^"
"ขาาา ลุงคิดถึงไมอาที่สุดเลยครับ^^"
"รีบกอดรีบรักกันซะนะ ลุงเราจะหนีไปแต่งงานแล้ว" นาวินลูบหัวหลานสาวเบาๆ แต่หลานสาวเอียงคอสงสัย
"แต่งงานคืออะไรคะ แบบที่นอนด้วยกันแล้วกอดกันหรือเปล่า^^"
"ประมาณนั้นค่ะ" วีนัสตอบหลานสาวสายตาก็มองไปที่เมเม่ เธอดูเครียดและหนักใจกับเรื่องนี้มากไมอารู้มากหัวไว
"แบบนี้ลุงสายฟ้าจะมาหาไมอาอีกไหมคะ ถ้าแต่งงานมีน้อง น้องจะรักไมอาด้วยไหม^^"
สายฟ้ายิ้มเจื่อนๆ เขาต้องแต่งงานตามคำสั่งของคุณย่าตั้งใจว่าจะหย่าหลังจากแต่งงานกันสักพัก
"ลุงจะมาหาไมอาบ่อยๆ ครับ ถ้าไมอาไปทำงานกับคุณตาก็ไปเล่นที่ห้องลุงได้เลย ลุงจะซื้อของเล่นไว้ให้"
"เย้ๆ แล้วลุงตุลาล่ะคะ รักไมหรือเปล่าเอ่ยย^^"
"รักสิคะ ลุงรักไมอาที่สู๊ดดดด"
ดีใจที่ลูกมีคนรักมากมายขนาดนี้ตั้งแต่ฉันท้องเพื่อนๆ ก็แวะเวียนมาหาพาฉันไปเปิดหูเปิดตาคลอดก็ผลักเปลี่ยนกันมาดูแล สายฟ้ากำลังจะได้แต่งงานฉันเห็นเจ้าสาวแล้ว ดูแก่นแก้วดี
"พวกแกกกกก ฉันมาแล้ววว" เมษาเดินสับรองเท้าส้นสูงสีแดงเข้ามาในร้านพร้อมของฝากจากญี่ปุ่นมากมาย
"นี่จิ๋มกระป๋องของสามหนุ่ม ส่วนนี่ไข่สั่นของพวกแก^^"
เครื่องพันธนาการความเสียวถูกเทกระจาดออกจากถุงเล่นเอาลูกค้าในร้านมองหน้าพวกฉันเป็นตาเดียว
"เมษาได้โปรดล่ะทำไมไม่ซื้อแบบไร้สายมาวะ-_-"
"วีนัสมันมีนะแกดูดีๆ ก่อนสิ!!"
"กูบอกแล้วว่ามีคนหนักกว่าดาวเหนือน้องสาวมึงไอ้สายฟ้า-_-" นาวินส่ายหน้าไปมา
ฉันปล่อยให้ไมอาขึ้นไปเล่นบนห้องพักพวกฉันจะได้คุยธุระส่วนตัวกัน ฉันไม่อยากให้ลูกมารับรู้เรื่องของไทก้า ถ้าลูกรู้คงเอาไปเล่าให้คุณพ่อของฉันฟังจนเป็นเรื่อง
"นายพูดมานาวิน ตอนนี้ไทก้ากำลังจะทำอะไรเมื่อคืนมันโอนเงินให้ฉันซื้อของเล่นให้ไมอา ถามอะไรก็ไม่ตอบ" วีนัสวางแก้วลงเธออยากรู้แผนการของไทก้าเหมือนกัน
"ตอนนี้มันเข้าถึงข้อมูลการทุจริตคอร์รัปชันในบริษัทที่ฝรั่งเศสแล้วแต่โลรองต์ไหวตัวทันลบข้อมูลออก ไอ้ไทก้ามันเลยได้มาไม่เยอะ-_-"
"แล้วยังไงต่อ"
"มันบอกว่ายังไงมันก็ต้องเอาหลักฐานออกมาให้ได้ต่อให้มัน...."
"พอแล้วนาวิน ฉันไม่อยากฟังเอาเป็นว่าไทก้าอยากจะทำอะไรก็ทำไปเถอะ"
"มันรักเธอมากนะเมเม่" นาวินย้ำอีกครั้ง
"รักแบบไหนทำไมถึงปล่อยให้ฉันกับลูกต้องตกอยู่ในสภาพนี้ ไมอาไม่เคยหยุดถามเรื่องพ่อ ถ้าไมอารู้ว่าใครคือพ่อไมอาคงพูดจ้อไม่หยุด ถึงเวลานั้นไมอาจะทำยังไงถ้ามีคนพูดว่าพ่อของเธอคือคู่หมั้นของลูกท่านทูตฝรั่งเศส ทุกอย่างมันจะไม่แย่ไปกว่านี้เหรอ"
สิ่งที่เมเม่พูดออกมาคือเรื่องจริงที่ทุกคนไม่กล้าค้าน ตอนนี้ไมอากำลังเติบโตในแบบของเธอ เธอมีแม่มีครอบครัวมีคนรอบข้างที่ให้ความรักกับเธอแล้วหากจะขาดพ่อไปก็คงไม่หนักหนาอะไรนัก เขาไม่เคยมีบทบาทในชีวิตไมอาเลย
เมื่อทุกคนกลับไปฉันกับเมษาก็เดินขึ้นมาพักบนห้อง เมษาเดินมาหอมแก้มหลานสาวที่หลับคาชุดนักเรียน เธอเอ็นดูไมอามากไปต่างประเทศทีไรก็ต้องหิ้วกระเป๋าแบรนด์เนมหรือของฝากมาให้หลานสาวทุกครั้ง
"ฉันทำถูกไหมวะเมษา"
"เฮ้อ พูดยากวะ เท่าที่ฉันรู้จักแกกับไทก้ามามันรักแกจริงๆ แต่ปัญหาทางบ้านมันก็หนักเหมือนกัน"
"สักวันเวลาคงให้คำตอบเองนั่นแหละ"
ประเทศฝรั่งเศส
หลังจากวางสายจากเพื่อนสนิทที่โทรมารายงานถึงเรื่องราวที่โรงเรียนอนุบาลของลูกสาว เขาก็จัดการส่งคนไปข่มขวัญครูสาวและพ่อแม่เด็กที่ไม่มีปัญญาสั่งสอนลูก อีกไม่กี่วันเขาก็จะบินกลับประเทศไทยแล้ว ชายหนุ่มนับวันเวลาถอยหลังเขาอยากกลับไปหาคนที่รัก อยากกลับไปดูการเติบโตของลูกสาว
หลายปีก่อนหน้า
ช่วงที่เขาถูกส่งมาอยู่ฝรั่งเศสใหม่ๆ เขายังโทรติดต่อกับเมเม่ แฟนสาวที่เขาทั้งรักทั้งหวงแหนตลอดเวลา จนเวลาผ่านไปร่วมสองเดือนเมเม่เริ่มไม่สบายอาจจะเป็นเพราะเธอเครียดมากเกินไป สุดท้ายเขาก็ตกที่นั่งลำบากจู่ๆ ปู่ของเขาก็ประกาศว่าเขากำลังจะหมั้นกับลูกสาวท่านทูตฝรั่งเศส ทำให้เกิดข่าวความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและกลายเป็นเกมการเมืองไปเลย
ที่สำคัญ เมเม่ก็รู้เรื่องแล้วเธอส่งข้อความมาบอกเลิกผมจากนั้นก็บล็อกการติดต่อกับผมทุกช่องทางผมเลยต้องพึ่งพาเพื่อนๆ ให้คอยดูแลคอยส่งข่าวของทั้งสองคนแทน วันที่เธอคลอดผมก็แอบบินไปหา ผมเข้าไปตอนเธอหลับมีลูกอยู่ในอ้อมกอด น้ำตาลูกผู้ชายมันไหลก็ตอนที่ได้เห็นหน้าลูกนั่นแหละ ถึงตอนนั้นผมจะอายุแค่19แต่ผมก็รู้ซึ้งถึงคำว่าพ่อจริงๆ
'พ่อต้องรีบไปแล้วนะครับไมอา ไมอาอย่าดื้อ อย่าอ้อนแม่นะครับ พ่อรักไมอากับแม่มากๆ เลย พ่อจะรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยจะได้กลับมารับผิดชอบแม่ของไมอา....ไมอา'
ไมอาลืมตาขึ้นมามองแม้จะมองไม่ค่อยชัดแต่เธอกลับจ้องมองผู้เป็นพ่อไม่วางตา คนเป็นพ่อยิ้มหน้าบานดวงตาเอ่อล้นไปด้วยหยดน้ำใสๆ แต่เขาก็ต้องรีบเดินจากไปเพราะเมเม่เริ่มขยับตัว
ผมเดินออกมาจากห้องพักของเมเม่ก็เจอพ่อกับแม่เธอยืนรออยู่หน้าห้อง ท่านทำท่าอยากจะเข้ามาซัดหน้าผมแต่คุณแม่ของเธอห้ามไว้เสียก่อน
"มึงมาทางไหนก็กลับไปทางนั้น!"
"ผมขอโทษนะครับสำหรับทุกเรื่องแต่คุณอาฟังผมก่อนได้ไหม ผมไม่เคยรับรู้เรื่องหมั้นกับทางนั้นเลย ผมเองก็ถูกบังคับ ผมขอเอาทรัพย์สมบัติขอบคุณย่ากลับมาก่อนแล้วผมจะรีบกลับมารับผิดชอบเมเม่..."
"ไม่ต้อง!! คนอย่างมึงไม่สมควรที่จะเจอหน้าลูกกับหลานกู อย่ามาเหยียบที่นี่และอย่าคิดที่จะกลับเข้ามาในชีวิตลูกกูอีกและช่วยกลับไปบอกพ่อกับแม่ของมึงด้วย กูไม่ต้องการความช่วยเหลือใดๆ"
"เจ้าขุนใจเย็นๆ ก่อนนะ มิเกลขอร้อง"
"ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้...."
"งั้นกูนี่แหละที่จะฆ่ามึงเอง!!"
ผมคิดย้อนกลับไปก็ใจสั่นทุกครั้งและภาวนาขอให้วันเกิดลูกสาวผมเป็นวันที่ผมจะได้ปรับความเข้าใจกับเมเม่สักที
_________________
อาจจะดราม่าสักนิดนะคะแต่เมเม่ไม่ได้อ่อนแอค่ะ เธอมีซัพพอร์ตที่ดีที่สำคัญไทก้าก็ไม่ยอมให้ใครเอาเปรียบลูกเมียด้วย อยู่ไกลแค่ไหนก็ส่งคนคอยดูตลอด
**ไม่นอกกาย ไม่นอกใจ พระเอกหนักแน่น**
คอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจเดี๋ยวจะมาอัปรัวๆ เลย
????
- Writer
