บทที่1
ไมอาลูกไม่มีพ่อ
โรงเรียนอนุบาล
"สวัสดีค่ะหนูชื่อมาลิสา เจริญพิพัฒน์ เลขที่12 ชอบกินไก่ทอดค่ะ"
"ไมอาไม่มีพ่อฮ่าาาา"
"ใช่ๆ ไมอามีแต่แม่"
"ไมอาพ่อของเธอเป็นใครเหรอหรือแม่เธอโดนข่มขืนมา"
"ไมอามีพ่อ พ่อเจ้าขุน พ่อศิลา พ่อสายฟ้า พ่อนาวิน พ่อตุลา ไมอามีพ่อนะ"
"โหพ่อเยอะมากเลยฮ่าๆๆ"
ไมอาหันไปมองคุณครูประจำชั้นนั่งคุยโทรศัพท์กับแฟนหนุ่มไม่ได้สนใจเธอเลยแม้แต่นิดเดียว เธอจึงเดินคอตกกลับไปนั่งโต๊ะเงียบๆเหมือนเดิมและจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาที่เธอออกมาแนะนำตัวหน้าชั้นเรียน
"ไมอาอย่าคิดมากนะ^^"
"อาเพ่ย ไมอามีพ่อแต่คุณแม่บอกว่าพ่อของไมอาเสียไปแล้ว ไมอาไม่อยากโดนล้อเลย ฮึก!"
เด็กน้อยวัยหกขวบนั่งกอดกันกลมโดยที่ครูประจำชั้นไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย อาเพ่ยทนไม่ไหวช่วงเวลาพักกลางวันรีบพาไมอามาที่ห้องพักครูเพื่อแอบใช้โทรศัพท์โทรหาคุณแม่ของเธอเพื่อรายงานสถานการณ์ทุกอย่าง แน่นอนว่าผู้เป็นแม่ไม่รอช้ารีบต่อสายหาเมเม่เพื่อเล่าเรื่องราวในห้องเรียนให้รู้
อีกด้าน....
ปึ้ง!
ฉันรับสายจากคุณแม่ของหนูเพ่ยเพื่อนสนิทของลูกสาวฉัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกฉันถูกเพื่อนล้อเรื่องพ่อแถมคุณครูยังไม่สนใจและควบคุมพฤติกรรมพวกนี้อีก
ฉันหยิบกุญแจรถสปอร์ตหรูขับปาดหน้าทุกคันบนท้องถนน ปลายทางคือโรงเรียนอนุบาลที่ลูกฉันเรียนอยู่ มาถึงห้องเรียนคุณครูที่ปรึกษาก็รีบแจ้นออกมาต้อนรับแต่หารู้ไม่วันนี้ฉันไม่ได้มาดี
"คุณแม่น้องไมอาสวัสดีค่ะ^^"
เพียะ!!"
ฝ่ามือของฉันฟาดลงไปบนแก้มของอาจารย์สาวจนร่างบางเซไปกับโต๊ะ การใช้ความรุนแรงไม่ใช่ทางออกที่ดีแต่ผู้ใหญ่บางคนโดนสักทีก็ดีเหมือนกัน
"นี่คุณทำแบบนี้ทำไม คุณทำร้ายร่างกายฉัน ฉันแจ้งความจับคุณได้เลยนะคะ!!"
"อยากรู้ใช่ไหมว่าฉันตบหน้าเธอทำไม เธอปล่อยปละละเลยจนเด็กในห้องล้อเลียนปมด้อยของลูกสาวฉันมันสมควรเหรอ เธอไม่มีจิตใต้สำนึกของความเป็นครูเลย!!"
"แล้วไงคะก็ลูกคุณมันไม่มีพ่อจริงๆนี่ เหอะ! สูงส่งมาจากไหนกันเชียวกับอีแค่ผู้หญิงใจแตกท้องในวัยเรียน"
เพียะ!!
"ว้ายยย!!"
ฉันง้างมือจนสุดแรงจนครูประจำชั้นของไมอาปากแตกเลือดไหลฉ่ำ เธอร้องไห้วิ่งเข้าไปที่ห้องผู้อำนวยการฉันจึงเดินตามเข้าไปจนเกือบได้ตบอีกฉาก
"ผู้อำนวยการคะ! ช่วยเฟิร์นด้วยค่ะผู้ปกครองทำร้ายร่างกายเฟิร์นค่ะ!!"
"หยุดก่อนครับ ใจเย็นๆกันก่อน"
ผู้อำนวยการหนุ่มรีบลุกขึ้นยืนคั่นกลางระหว่างครูสาวกับผู้ปกครอง
"งั้นก็ดีคุณช่วยพิจารณาด้วยก็แล้วกัน บุคลากรของคุณปล่อยปละละเลยจนเด็กในห้องพูดจาล้อเลียนปมด้อยของลูกสาวฉันรวมถึงเด็กคนอื่นที่สำคัญบุคลากรของคุณไม่ได้ให้ความสนใจเด็กเลยแม้แต่น้อย นี่คือหลักฐานจากกลุ่มผู้ปกครองนักเรียน"
ฉันส่งแชตกลุ่มให้ผู้อำนวยการได้ตรวจสอบดู เด็กบางคนมีรอบหยิกที่หลัง บางคนฉี่รดกางเกงครูที่ปรึกษาก็ไม่ได้สนใจ รวมถึงกิจกรรมที่ผู้ใหญ่ใจดีนำเงินหรือขนมมาแจกก็ถูกริบเข้ากระเป๋าตัวเอง
"เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง! ผมต้องขอโทษจริงๆครับที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผมจะดำเนินการไล่ครูที่ปรึกษาคนนี้ออกเองครับ"
"มะ ไม่นะคะ!!"
"หึ! น่าสมเพชถึงฉันจะมีลูกตอนอายุยังน้อยแต่ฉันก็ไม่เคยทำตัวต่ำๆแบบเธอ เด็กที่ถูกทำร้ายร่างกายบอกกับผู้ปกครองแล้วว่าเป็นฝีมือของเธอ และจำไว้เลยนะอย่าคิดมาดูถูกคนอื่นเขา ถึงฉันจะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวแต่ช่วยจำใส่สมองโง่ๆของเธอด้วย ฉันเป็นลูกสาวของอาจารย์แพทย์โรงพยาบาลปิติภัทรไพศาลมีหุ้นส่วนโรงพยาบาล อ้อ.... อีกเรื่องที่ฉันอยากจะแจ้งให้ทราบพ่อของเด็กคนนี้เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งโรงเรียนที่เธอเหยียบอยู่นะจ๊ะ!"
"ฮืออ ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆผู้อำนวยการคะ อย่าไล่เฟิร์นออกเลยนะคะฮึก!"
"เชิญพวกคุณจัดการปัญหานี้ตามความเหมาะสมด้วยนะคะ ฉันขอพาลูกกลับก่อน-_-"
ออกมาจากห้องผู้อำนวยการลูกสาวฉันก็ยืนรอแล้ว เธอรีบฟ้องเหตุการณ์ที่เจอมาให้ฉันฟัง สงสารลูกก็สงสารแต่ถ้าลูกไม่ลุกขึ้นสู้ต่อให้ย้ายกี่สิบโรงเรียนก็จะเจอเหตุการณ์แบบนี้เรื่อยๆ
"คุณเมเม่ครับ" ผู้อำนวยการหนุ่มเดินออกมาพร้อมก้มหัวให้เป็นคำขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้และอดีตที่ผ่านมา
"คะ?"
"ผมจะไม่ให้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก ผมพึ่งมารับตำแหน่งแทนคุณพ่อเลยไม่รู้ข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้น"
"ค่ะ รบกวนด้วยนะคะ-_-"
"หนูกลับบ้านก่อนนะคะหัวหน้าแก๊งสวัสดีค่ะ^^"
"ครับ^^"
บรื้นนน!!
เสียงท่อรถสปอร์ตดังกระหึ่มเร้าใจวัยรุ่น ผ่านไปที่ไหนก็มีแต่คนมอง เมเม่เปิดประทุนหลังคาสวมใส่แว่นดำกับลูกสาวตัวน้อยที่นั่งอยู่ในคาซีท ต่างฝ่ายต่างยักคิ้วให้กัน
"ชอบๆๆ แง้นๆๆๆ เมเม่แง้นๆๆๆ"
"ไมอาทำไมหนูถึงไม่สู้คนพวกนั้นคะ คราวหลังหนูต้องสู้นะลูก"
"รู้แล้วค่ะ เมเม่สรุปแล้วพ่อของไมอาเป็นใครคะ?" เด็กน้อยเอียงคอถามด้วยความสงสัย
"เรื่องมันยาวค่ะ เอาไว้ไมอาโตขึ้นกว่านี้แม่จะเล่าให้ฟังนะคะ^^"
"ก็ได้ค่ะ อีกไม่กี่วันก็อายุ6ขวบแล้ว โตเป็นสาวเต็มตัวสักที เฮ้ออ"
จะบ้าตายลูกสาวฉัน ถึงจะแก่แดดไปบ้างแต่ก็น่ารักในแบบของเธอ ฉันรีบขับมาจอดหน้าร้านอาหารวันนี้ฉันมีนัดกับเพื่อนๆ ทั้งสายฟ้า นาวิน อันนา วีนัส อ้ออีกคนที่ขาดไม่ได้ เมษา เพื่อนรักที่สอนให้ฉันเข้มแข็งตบแหลกไม่สนหน้าไหน^^
_________________
เริ่มอัปแล้วค่ะ ฝากกดหัวใจ+กดเพิ่มเข้าชั้น+คอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์บ้างนะคะ
???