พ่ายรักลูกหนี้

รู้สึกผิด

ขณะที่สองเท้าเดินไปบนหาดทรายขาวนุ่มๆ อยู่ๆ แขนเรียวของเธอก็ถูกมืออันหยาบกระด้างของขี้เมาคนหนึ่งฉุดเธอเอาไว้

“น้องสาวคนสวย...มาคนเดียวเหรอจ๊ะ” ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยเสียงยานๆ

“ปล่อยหนูนะ...ปล่อย...กรี๊ดดดดด...” น้ำค้างพยายามสะบัดแขนให้ออกจากการเกาะกุมของไอ้บ้าขี้เมา ที่พยายามจะลวนลามเธอ แถมยังลากเธอให้ตามเขาไปอีก

“ปล่อยอะไรกัน...ปะๆ ...ไปขึ้นสวรรค์กับพี่ดีกว่า”

“ฮือ...ปล่อยหนูนะ...ปล่อยสิ...หนูไม่ไป...ช่วยด้วย...” ร่างเล็กตะโกนเรียกให้คนช่วย พร้อมกับดวงตาที่ชื้นไปด้วยน้ำตา เนื้อตัวสั่นเทาไปด้วยความหวาดกลัว แถมบริเวณนี้ก็แทบไม่มีคน เพราะที่พักละแวกนี้ค่อนข้างเป็นส่วนตัว แต่ไม่รู้ว่าขี้เมานี่มาได้ยังไง แล้วแบบนี้เธอจะมีชีวิตรอดไหม หรือเธอต้องตายเป็นผีเฝ้าทะเลที่นี่

และวินาทีที่แสงสว่างเหมือนจะริบหรี่ อยู่ๆ แต้มบุญที่เธอสั่งสมเอาไว้ก็ดลบันดาลให้ฟ้าช่วยส่งคนมาช่วยเธอ

พลั่ก ตุ๊บ!!

“เอื้อ!