We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
ธรรมชาติบำบั.ด
“ทำไม...” “ก็หนูเพิ่งเปิดเทอม แล้วหนูก็ต้องเข้ากิจกรรมกับเพื่อนๆ ...ทำไมต้องให้หนูไปด้วยคะ...แล้วแบบนี้งานหนูล่ะ” “โอ๊ย...เดี๋ยวฉันจ่ายค่าตัวให้เธอหรอกน่าไม่ต้องห่วง...ไปกับฉันได้3เท่าไปเลย” “แต่หนูไม่อยากไป...หนูจะไปเรียน...” “พอบอกให้ไปกับฉัน...รักเรียนขึ้นมาเชียวนะ” “...” ใครจะอยากไปด้วย อยู่ใกล้คนอ่างเขาจิตตกพอดี คนอะไรมีแต่พ่นคำพูดแย่ๆ ใส่ “ให้วันละแสน...ไปหนึ่งอาทิตย์...ที่พักชายทะเลด้วยนะ...ไม่อยากไปจริงเหรอ” คำว่าทะเลทำให้ร่างเล็กมองหน้าเขาตาเป็นประกาย งื้อ ตั้งแต่เล็กจนโตมายังไม่เคยได้ไปทะเลเลยสักครั้ง “ทะเลเหรอคะ...งั้นหนูไปด้วยก็ได้” “ไม่รักเรียนแล้วเหรอ...” “โอนค่าตัวหนูมาก่อนค่ะ...แล้วไปกี่วันคะ...แยกห้องด้วยไหม...” “ทำไมต้องแยก...นอนกับฉันมันไม่ดีตรงไหน...แล้วเรื่องหน้าเงินก็ให้มันน้อยๆ หน่อยเถอะ” เอ่ยด้วยความหัวเสียเล็กน้อย เมื่อเธอถามเรื่องห้องพัก “ก็คุณชอบนอนเบี
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
