Prologue
1031 Words
"f**k, Ellaine! Stay away from me!" he hissed while pointing his toes on me.
Napayuko ako sa kahihiyan dahil marami na namang studyante ang nakatingin sa'kin. How can I supposed to stay away from you if I have my responsibilities to take care of you. I'm your damn wife, Drake.
'Yan ang gusto kong sabihin sakanya but, I remained silent.
"D-Drake..."
"You know what!? I'm so regret that I agree that f*****g fix marriage! I'm so regretted!"
Naiwan akong natigilan sa corridor ng maglakad siya paalis.
We're fix marriage. Kagustuhan ko rin naman, bakit kasi pumayag pa ako sa gusto ng pamilya ko na ikasal sa kaisa-isang anak ng mga Montenegro.
He's a famous guy in our campus while I am nobody. When I first saw him nagkagusto agad ako. I don't know why but, yeah! I love that guy so much. We became friends na hindi sinasadyang pangyayari, after that we get more close to each other na para na kaming magkasintahan.
He so strict when there was other guy na lumalapit sakin. Subrang alaga niya ako. Ang mali ko lang, nagkagusto ako sakanya.
Nung nalaman kong ikakasal siya sakin, I'm so happy! Tipong parang gusto ko ng magdiwang sa tuwa pero ang kasiyahan na 'yun biglang nawala ng ang samahan naming dalawa ay nawala.
Wala na 'yung sweetness niya, yung pagaalaga niya sakin at pati na rin ang pagiging strict niya. Lahat 'yun napalitan ng galit sakin tipong gusto niya na akong isumpa.
"Sisirin mo nga,Coolen. Ang lalim e'."
Nabalik ako sa ulirat ng marinig ang boses ni Nicol sa tabi ko.
Naiisip ko na naman ang nangyari kanina sa bahay. Ipinilig ko ang ulo at hinarap sila.
"Mali ba ako?"tanong ko sakanila at nagsimulang mangilid ang luha.
Naawa silang nakatingin sakin. Hinagod niya Nicol ang likuran ko while Coolen holding my hand.
"No, Elle. Mali lang ang dika bigyan ng halaga ng asawa mo." Nicol answered,
"Sana hindi na lang ako pumayag sa kasal. Magkaibigan pa sana kami ngayon, masaya pa sana kami ngayon."
Yumuko ako at kusang tumulo ang luha ko sa sakit na isiping lahat ng yun nawala.
Narinig ko na naman ang sigawan sa labas ng room which means they're here.
Hindi ko na lang binigyang pansin 'yun at nanatiling nakayuko.
Do I need to let him go? Do I need to not fight my love for him? Do I deserve this punishment? Maybe, yes! I deserve this!
"Can we talk?" inangat ko ang tingin ng marinig ang boses ni Niko.
Our school president na kaibigan ni Drake–the campus heartthrob.
"F-For what, Nik?" pinali ko ang luha sa mukha at hinarap siya.
"Just follow me."
Naglakad ito palabas ng room kaya tumayo na rin ako at sumunod sakanya. Pero bago 'yun napapansin ko pa ang malalagkit na tingin sa likuran ko bago tuluyang nakalabas ng room.
"Anong paguusapan na'tin, Nik?"
Nagulat ako ng bigla niya akong yakapin ng mahigpit at isinubsob ang mukha sa leeg ko.
"Please, Elle. Don't make your self worthless because of him."natigilan ako sa sinabi niya at parang gusto kong maiyak.
This guy really care about my feelings to Drake.
"N-Niko...."
Humiwalay siya sa yakap sakin at nakita ko ang isang butil ng luha sa mukha niya kaya ngumiti ako at hinawakan ang mukha nito at pinunasan ang luha.
"Don't cru, Nik. Di pa ako patay para iyakan."
Kinuha niya ang kamay ko na nakahawak sa mukha niya at hinawakan ito ng mahigpit.
"If you don't let him go, Elle. Diyan karin hahantong. Please, Elle! Maawa ka naman sa sarili mo, value your self like how much I value you."
"Nik..."
"Don't lie again to me, Elle. You have a cancer, right?" natigilan ako sa sinabi niya.
How did he know?
"N-Nik..."
Tanging 'yun lang ang lumalabas sa bibig ko sa kadalihanang wala akong masabi.
Tumitih siya sakin ng seryuso.
"Pinilit ko si Mom na sabihin sakin ang totoo. Sinabi niyang may sakit ka, now tell me, Elle. Dapat bang payagan pa kitang masaktan ng dahil lang sa kanya?"
Umiwas ako ng tingin. Kaya ko namang masaktan, kaya ko namang magpakatanga. Hanggat kaya ko, kakayanin ko.
"What's the meaning of this?" agad akong humarap sa likuran ko kung saan nanggaling ang nakakatakot na boses.
I saw Drake looking at us with anger.
"D-Drake...l-let me ex---"he cut me off.
"f**k your explain, Elle! I know you that you too have a relationship!" sigaw nito.
Tinignan ko si Niko ng humigpit ang kapit niya sa kamay ko.
"N-Nik..."
Tumingin siya sakin at ngumiti bago kinalma ang sarili.
"Nagkakamali ka,dre." sagot niya at ibinaling ang tingin kay Drake na masamang nakatingin sa kamay namin ni Niko na magkayapos
"Niko..." pagpigil ko sakanya.
"Hah! Don't fool me, dumbass!"
"Yan! The problem with you,Drake! Hindi ka nakikinig sa paliwanag ng iba! Kasi para sa'yo, what you say is true! Why don't you need to know the truth first before you act like that!" sigaw ni Niko sakanya.
Nagkuyom ang kamao ni Niko sa galit.
"Para kang gising na natutulog, Dre. Gising ka nga, tulog naman ang isip mo. Hindi lahat ng nakikita mo, totoo!"
"Tsk!" singhal niya at ngumisi." And what you supposed to me to think? Naguusap lang kayo?"
"Yes!"
"....naguusap lang kami. About kung pano ka lalayuan ni Ellaine pagdating ng araw na kukunin ko na siya para sa'yo."
Natigilan ako sa sinabi ni Niko pati na rin si Drake. Hindi ko alam kung anong ibig niyang sabihin. Wala kaming pinagusapan na ganun.
"Okay, then." sabat ni Drake. Ibinaling ko ang tingin sakanya, seryuso na siya ngayon at wala ng mababakas na emosyon sa mukha.
"....kunin mo na siya. Hindi ko naman na siya kailangan. Besides, she's not that genuine to care of."
Napayuko ako sa sinabi niya. Naglakad ito paalis at narinig ko ang mahihinang mura ni Niko sa tabi ko.
"Now you know, Elle!? Hindi ka niya kailangan! So, please! Iwan mo na siya, utang na loob."
"Hindi." inangat ko ang tingin sakanya.
Sumilay ang gulat sa mukha nito na kalaunan ay napatawa ng pagak.
"What!?"
"Hindi ko muna siya iiwan ngayon. I give him a second chance, gusto ko pa siyang makasama, Nik. So, please! Pabayaan mo mona ako."
- Writer
