SAMANTHA CORTEZ Point of View
I'am 2 minutes away from the office at mag-aalas tres na. Bukod kasi sa matinding traffic na pinagdaanan ko, ngayon nagloloko naman ang aking sasakyan. Natataranta pa ako dahil sa pagtawag ni Brian.
"Where are you Samantha?" bulyaw nito sa tawag. Natutulilig na nga ang tenga ko dahil sa lakas ng boses nito. Hindi lang basta malakas, galit ito.
"Malapit na ako sa office. DIto na ako sa crossing. Pwede mo ba ko sunduin? Nagloloko si Pichie." Si Pichie ay pangalan ng sasakyan ko. Mahalaga ito sa akin dahil dugo at pawis ang pinambili ko sa kotse na ito. Kahit ilan taon na ito ay hindi ko pa rin pinapalitan dahil sa pagmamahal ko dito.
Wala na akong narinig na boses sa kabilang linya. "Juice mio marimar! Pichie, bakit ngayon ka pa nagloloko? Alam mo hindi baga
