EP.29
คล้ายสิ่งมีชีวิตกำลังเดินอยู่บนนั้นอย่างเชื่องช้า พระเจ้า เขาตะลึงตาค้าง เมื่อเห็นเจ้าของเสียงนั้นเต็มๆ ตาเพราะมันได้ห้อยหัวมาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว แถมยังแลบลิ้นปลิ้นตาอย่างน่าสยดสยอง ตุ๊กแกผี เขาจำได้ว่าเคยเห็นในหนังและอุทานคำนั้นออกมาจริงๆ แล้วไยถึงไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากปากสักน้อยนิด ลำคอแห้งผาก น้ำลายเหนียวหนืดยากจะกลืน
“แหะๆ ๆๆ” เจ้าสิ่งอันน่าเกียจนั้นแลบลิ้นสองแฉกมาตรงหน้าของเขา เผยอให้เห็นเขี้ยวที่แหลมคมวาววับสะท้อนแสงไฟ มันหัวเราะเสียงแหบพร่า ดวงตาแดงก่ำจ้องมองมาที่เขาอย่างกระหายเลือด
“เฮ้ย ย ย ย”
เข้มหลุดเสียงดังลั่น หันหลังแล้ววิ่งไปอย่างรวดเร็ว ไม่ใช่ความกลัว เพราะเขาไม่เคยกลัวผีและเชื่อในเรื่องนี้ แต่มันเป็นความตกใจมากกว่าบวกกับมีสิ่งหนึ่งคอยบังคับจิตใจเขาอยู่ในขณะนี้
“เฮอะๆ ๆๆ” เมื่อร่างของชายหนุ่มวิ่งหายออกไป เจ้าสิ่งที่น่าอัปลักษณ์ก็ค่อยๆ เลือนหายไปในพริบตา
เร
