เมื่อสวมเสื้อผ้าสีขาวสะอาดเนื้อบางเบาสบายสำหรับนอนหลับเรียบร้อยดีแล้ว ชายหนุ่มเดินออกมายังห้องด้านข้าง ในนั้นมีโต๊ะตั้งอยู่ บนโต๊ะมีอาหารวางเรียงราย โชยควันสีขาวอุ่นร้อนพร้อมกลิ่นหอม บ่าวไพร่รีบเข้ามาจัดการทันทีที่ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวของเจ้านายที่เสร็จสิ้นจากห้องอาบน้ำ จากนั้นก็พากันออกไปแล้วปิดประตูตามหน้าที่
มื้อค่ำจบลงอย่างรวดเร็ว แม้ภายนอกจ้าวหนิงหลงจะมีบุคลิกสุขุมลุ่มลึกท่าทีสงบเยือกเย็นเป็นเอก ทว่ายามหยิบจับหรือกระทำการใดล้วนปราดเปรียวว่องไว หากแต่มิทิ้งความหนักแน่นเฉกบุรุษผู้องอาจ
ครั้นนึกขึ้นได้ว่ายามนี้ตนมีบ่าวรับใช้ข้างกายแล้วจึงเริ่มมองหา
ซึ่งแท้จริงแต่ไหนแต่ไรมา ที่คฤหาสน์แห่งนี้ เขาไม่มีบ่าวข้างกาย ในวังก็ไม่มีเช่นกัน มีเพียงขันทีกับนางข้าหลวงอาวุโสเท่านั้นที่อนุญาตให้ยืนรอหน้าห้องบรรทม บ่าวรับใช้คนอื่นได้รับอนุญาตให้รอรับใช้ด้านนอก
แน่นอนวันนี้ไม่ธรรม
