เมื่อเดินมาถึงกุฏิพระทองคำแก้วตาก็ยืนรอเสเดินไปเอารถจักรยาน เมื่อเห็นร่างสูงเดินจูงมาหา เธอก็ขึ้นไปนั่งไพล่แล้วชะโงกหน้าถามคนที่คร่อมจักรยานอยู่ด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“หนูขอจับเอวหน่อยได้ไหมคะ?”
“จับสิ”
“ขอบคุณค่ะ” เมื่อได้รับคำอนุญาตแก้วตาก็ไม่รอช้าเลื่อนมือขึ้นจับเอวอีกคนแน่น ขณะใบหน้ายิ้มจนแก้มแทบปริ ทางด้านเสหันไปมองคนทางด้านหลังครู่หนึ่งเมื่อเห็นแก้วตานั่งซ้อนท้ายเรียบร้อยก็ปั่นจักรยานออกจากวัดมุ่งตรงไปยังหมู่บ้านของตนทันที…
รถจักรยานคันเก่าวิ่งอยู่บนถนนคันเดียวโดด ๆ เนื่องจากในตอนนี้ดึกมากแล้วจึงไม่ค่อยมีของรถชาวบ้านสัญจรกันเท่าไหร่
ส่วนบรรยากาศรอบข้างในตอนนี้นั้นเย็นสบายมากเมื่อสายลมพัดผ่านตลอด เนื่องจากรอบข้างนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ล้อมรอบ ทำให้ร่างสูงที่ปั่นจักรยานซ้อนหญิงสาวไม่ได้รู้สึกเหนื่อยอะไร
แก้วตานั่งซ้อนอยู่ด้านหลังเธอก็เอาแต่มองแผ่นหลังกำยำของอีกคนไม่ล
