Berfu
Ailenden birinin arkanda olması her zaman insanı daha güçlü hissettirirdi. Benim arkamda kimse olmadığı için benim kendimden başka kimsem yoktu. Ben hayata hep bir sıfır yenik başlamıştım. Ne annem ve babam ne de abim yanımdaydı.
Bir tek babaannem…
O da bir şey yapamamıştı. Elinden geldiği kadar beni korumuştu ama fazlasını yapamamıştı. Ben acılarımla yoğrulmuştum. Dilşad’ın ise abisi ve babası arkasındaydı. Şu an gücünü onlardan alıyordu ama bazen aile bile yetmiyordu.
Dilşad, arkasında olmalarına rağmen Ertuğrul’a boyun eğmek zorunda kalmıştı. İşte bu yüzden kız çocukları okumalıydı. Onlar öleceğim korkusuyla değil, ayaklarımın üzerinde durabilirim deyip töreye bile rest çekebilmeliydiler.
Dilşad, okusaydı belki de şu an burada bile değildi. Kaçıp gitmişti ve kendine hayat
